Ինչո՞ւ համաշխարհային տարանցման ապագան հնարավոր չէ առանց Իրանի։
-
Իրանը համաշխարհային միջանցքների բաբախող սիրտն է
Իրանը կրկին ուշադրության կենտրոնում է աշխարհաքաղաքական հավասարումներում՝ Հյուսիս-Հարավ և Արևելք-Արևմուտք ռազմավարական խաչմերուկում գտնվելու պատճառով։
Հնդկաստանի և Ռուսաստանի միջև «Ճանապարհային քարտեզ 2030»-ը ցույց տվեց, որ միջազգային միջանցքները ոչ միայն տրանսպորտային ուղիներ են, այլև արդյունավետ գործիքներ ապագա տնտեսական կարգը ձևավորելու համար։ Միևնույն ժամանակ, Իրանը, գտնվելով Հնդկական օվկիանոսը Ռուսաստանին, ապա Եվրոպային կապող ամենակարճ ճանապարհի վրա, խաղում է այնպիսի դեր, որի հետ գործնականում ոչ մի այլընտրանքային ճանապարհ չի կարող մրցակցել։ Հյուսիս-Հարավ միջանցքում տեղափոխման ժամանակի զգալի կրճատումը այս կարևորությունն ավելի ակնհայտ է դարձրել, քան երբևէ։
Բացի այդ, Արևելք-Արևմուտք առանցքները, ներառյալ «Մեկ գոտի, մեկ ճանապարհ» նախաձեռնությանը, Արաս միջանցքին, ինչպես նաև Չաբահար և Իսլամաբադ-Թեհրան-Ստամբուլ գծերը, հստակ պատկեր են ստեղծում Իրանի՝ տարածաշրջանի ծանրության տարանցիկ կենտրոնի վերածվելու մասին։ Անհրաժեշտ է դիրքորոշում, որը շրջակա երկրները աստիճանաբար գիտակցում են։ Այս միտումը ցույց է տալիս, որ Իրանը ոչ միայն տարանցիկ ճանապարհ է, այլև կապող օղակ երեք կարևոր տարածքների՝ Ասիայի, Եվրոպայի և Մերձավոր Արևելքի միջև։
Այս դիրքի ամրապնդումը կարող է հետևանքներ ունենալ տրանսպորտային ոլորտից դուրս՝ մեծացնելով Իրանի դերը տարածաշրջանային հավասարակշռություններում, զարգացնելով լոգիստիկ ենթակառուցվածքները և ամրապնդելով երկրի դիրքը փոփոխվող համաշխարհային առևտրային համակարգում։