Հանուն գթած և ողորմած Աստծո: Ողջույն հղելով բարության մարգարե Մոհամմադի անմար հիշատակին եւ բարեւելով Ձեզ հարգելի ռադիոլսող բարեկամներ, ներկայացնում ենք «Ելք դեպի լույս» հաղորդումը, Ղուրանի մատչելի մեկնաբանությամբ:

Ահզաբ սուրահի 18 և 19-րդ այաներ     

قَدْ یَعْلَمُ اللَّهُ الْمُعَوِّقِینَ مِنْکُمْ وَالْقَائِلِینَ لِإِخْوَانِهِمْ هَلُمَّ إِلَیْنَا ۖ وَلَا یَأْتُونَ الْبَأْسَ إِلَّا قَلِیلًا

أَشِحَّةً عَلَیْکُمْ ۖ فَإِذَا جَاءَ الْخَوْفُ رَأَیْتَهُمْ یَنْظُرُونَ إِلَیْکَ تَدُورُ أَعْیُنُهُمْ کَالَّذِی یُغْشَىٰ عَلَیْهِ مِنَ الْمَوْتِ ۖ فَإِذَا ذَهَبَ الْخَوْفُ سَلَقُوکُمْ بِأَلْسِنَةٍ حِدَادٍ أَشِحَّةً عَلَى الْخَیْرِ ۚ أُولَٰئِکَ لَمْ یُؤْمِنُوا فَأَحْبَطَ اللَّهُ أَعْمَالَهُمْ ۚ وَکَانَ ذَٰلِکَ عَلَى اللَّهِ یَسِیرًا  

Աստված գիտի, թե ովքեր էին արգելում (հավատացյալներին), և ովքեր էին իրենց եղբայրներին կոչ անում. «Մեզ հետևեք (ու փրկեք ձեզ)», և քչերն էին մարտնչում:

Նրանք նախանձով են տոգորված ձեր նկատմամբ: Երբ ձախորդության մեջ ընկնեն, կնկատես, որ կնայեն քեզ ու այս ու այն կողմ նրա նման, ով շրջապատված է մահվան ստվերներով: Բայց հենց որ վախն անցնի, նախանձով լցված, իրենց սուր լեզուներով ձեզ վրա կհարձակվեն: Նրանք ոչ մի բանի չեն հավատում: Աստված ոչնչացնելու է նրանց արարքները: Դա Նրա զորության համար դյուրին է:

Նախորդ հաղորդման ժամանակ  անդրադարձանք Ահզաբի(դաշնակիցների) ճակտամարտում մուսուլմաննեռի  ոգին թուլացնելու Մեդինայի երեսպաշտների դերակատարությանը: Այս այաներն ասում են. «Նրանցից ոմանք փորձում էին մարդկանց հուսահատեցնել թշնամու դեմ կանգնելուց: Նրանք մարդկանց հորդորում էին իրենց նման հրաժարվել պատերազմից: Այդ մարդիկ ոչ միայն հրաժարվեցին մասնակցել պատերազմին, այլ նաև զինվորներին ու նրանց ընտանիքներին ռազմական օգնություն ցուցաբերելուց»:

Այս մարդիկ թույլ են հավատքի մեջ և վտանգի ժամանակ վախենում  են: Սակայն երբ մուսուլմանները հաղթում են, իրենց են վերագրում այդ հաղթանակը և փորձում են իրենց բաժինը ստանալ պատերազմի ավարից:

Այն, ինչ երեսպաշտների առանձնահատկությունների մասին ասվում է, վերաբերում է բոլոր ժամանակներին և ոչ թե միայն մարգարեի ժամանակ ապրածներին: Նման մարդիկ վտանգի ժամանակ փախուստի են դիմում, իսկ երբ պատերազմ չկա, պաշտոն ու հարստություն են որոնում:

Այս այաներից սովորում ենք.

1. Թշնամուն դիմակայելիս պետք է զգույշ լինել թուլամորթներից, քանի որ նրանք ոչ միայն իրենք են փախուստի դիմում, այլ մյուսներին էլ համոզում են փախչել:

2. Երեսպաշտները վտանգի ժամանակ հեռու են քաշվում, իսկ երբ վտանգն անցնում է, ագահանում  են և փորձում ձեռք բերել հարստություն:

3.Վախը թշնամու նկատմամբ և պահանջատիրական վերաբերմունքը հավատակցի նկատմամբ, այդ մարդկանց առանձնահատկություններից են:

Ահզաբ սուրահի 20-րդ այա

یَحْسَبُونَ الْأَحْزَابَ لَمْ یَذْهَبُوا ۖ وَإِنْ یَأْتِ الْأَحْزَابُ یَوَدُّوا لَوْ أَنَّهُمْ بَادُونَ فِی الْأَعْرَابِ یَسْأَلُونَ عَنْ أَنْبَائِکُمْ ۖ وَلَوْ کَانُوا فِیکُمْ مَا قَاتَلُوا إِلَّا قَلِیلًا

Նրանք կարծում են, թե թշնամիների խմբերը չեն հեռացել: Եթե այդ խմբերը նորից գան, կերազեն, որ խառնվեն անապատի արաբների հետ ու կբավականանան ձեր վիճակի մասին տեղեկություն ստանալով: Ձեզ հետ  լինելու դեպքում սակայն,  իրենց միջից քչերը կմարտնչեն:

Այս այան ցույց է տալիս, թե ինչպես են երեսպաշտները վախենում, ասելով, որ եթե նրանք մնան քաղաքում, հավատացյալների կողքին չեն պայքարելու թշնամու դեմ, ուրեմն մի մտահոգվեք նրանց գնալու և մի ուրախացեք նրանց մնալու համար:

Այս այայից սովորում ենք.

1. Երեսպաշտներն ու թուլամորթները մշտապես թշնամուն ավելի բարձր են գնահատում  մուսուլմաններից: Նրանք կարծում են, որ թշնամին անպայման միշտ հաղթում է, իսկ հավատացյալը՝ պարտվում:

2. Թշնամուց վախը պատճառ է դառնում նրանից փախչելու համար: Իսկ հավատքն ու բանականությունը պահանջում են, որ մարդը կանգնի թշնամու դիմաց ու չվախենա նրանից:

Ահզաբ  սուրահի 21-րդ այա

لَقَدْ کَانَ لَکُمْ فِی رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ لِمَنْ کَانَ یَرْجُو اللَّهَ وَالْیَوْمَ الْآخِرَ وَذَکَرَ اللَّهَ کَثِیرًا

Դուք սքանչելի օրինակ ունեք հանձին ձեր մարգարեի: Մի օրինակ բոլոր նրանց համար, որոնք իրենց հույսը դրել են Աստծու վրա, հավատում են վերջին դատաստանին ու հաճախ են մտածում Աստծու մասին:

Այս այան շարունակում է նախորդ այաները, որ  անդրադառնում էին երեսպաշտների առաձնահատկություններին: Այան ասում է, որ հավատացյալները չեն լսում երեսպաշտներին ու շարունակում են հավատարիմ մնալ մարգարեին: Նրանք իրենց մարգարեի նման ուժեղ են ու անկոտրում և չեն խնայում իրենց կյանքը՝ Մեդինան և մուսուլմաններին պաշտպանելու համար:

Պատմական աղբյուրների համաձայն, մարգարեն հրամայեց Մեդինան պաշտպանելու համար քաղաքի շուրջը խրամատ փորել: Նա վերցրեց բահ ու քլունգ ու սկսեց հավատացյալների հետ միասին փորել հողը: Այդպիսով, մարգարեն  փորձում էր Աստծու նկատմամբ հավատը վառ պահել հավատացյալների սրտերում ու նրանց Աստծու կողմից հաղթանակի խոստում տալ:

Այս այայից սովորում ենք.

1. Իսլամի մարգարեն պատերազմի ժամանակ ռազմի հագուստ էր հագնում ու ղեկավարում իր զորքը: Նրա կրոնը պետականությունից անմասն չէր և նա մարդկանց երջանկությունն ու անվտանգությունն էր ցանկանում  և մինևնույն ժամանակ նրանց հավերժական երջանկությունը հանդերձյալ կյանքում:

2. Իսլամի մարգարեն, մյուս մարդկանց նման, ուներ սովորական կյանք, դառնալով օրինակ հավատացյալնրի համար: Նա երկրային մարդ էր ու կյանքի օրինակ՝ մարդկանց համար: Իսկ պատերազմի ժամանակ, կռվելով իր զինակիցնրի հետ, նա հետևում էր բոլոր պատերազմական օրենքներին:

3. Եթե աշխարհի մուսուլմանները հետևեին իսլամի մարգարեի օրինակին, չէին թուլանա թշնամու դիմաց ու նրան թույլ չէին տա բռնանալ իրենց նկատմամբ: