Islamabadi duhet të kontrollojë lëvizjet tekfiriste në Pakistan dhe agresorët që sulmuan ndjekësit e Ehli Bejtit në Parachenar
Pars Todi - Pesë ditë konflikt të armatosur në veriperëndim të Pakistanit lanë 35 të vdekur dhe më shumë se 160 të plagosur.
Grupet shiite pakistaneze thonë se për këto ngjarje janë përgjegjës elementët takfiristë që kanë bashkëpunim me terroristët. Rajoni "Parachanar", i vendosur në veriperëndim të Pakistanit dhe afër kufirit afgan, ka dëshmuar edhe një herë një valë dhune kundër komunitetit shiit dhe pasuesve të Ehli Bejtit. Sipas Pars Today, ditët e fundit, sulmet e rënda dhe agresionet e elementëve takfiristë kanë bërë që situata e sigurisë në këtë zonë të bëhet jashtëzakonisht kritike. Sipas burimeve lokale, këto sulme, të cilat janë kryer nga grupi terrorist Tehreek-e-Taliban i Pakistanit, kanë vrarë dhe plagosur me dhjetëra njerëz, duke përfshirë mësues dhe banorë vendas. Sipas Arab News, pesë ditët e konfliktit të armatosur në veriperëndim të Pakistanit lanë 35 të vdekur dhe më shumë se 160 të plagosur. Bazuar në lajmet e publikuara, grupet shiite pakistaneze thonë se elementët tekfiristë në bashkëpunim me terroristët po sulmojnë banorët shiitë të këtij rajoni me pretekstin e konflikteve për toka dhe ferma.
Qeveria e Pakistanit dhe mospërfillja e situatës së ndjekësve të Ehli Bejtit
Senatori Allameh “Nasser Abbas Jafari”, kreu i Partisë Muslimane të Mexhlisit Vahdat, ka kërkuar nga ushtria dhe qeveria e Pakistanit që të marrin masa serioze për mbrojtjen e shiitëve dhe ndëshkimin e autorëve të këtyre krimeve. Ai paralajmëroi se nëse qeveria dështon në këtë drejtim, njerëz nga i gjithë Pakistani do të vijnë në këtë rajon për të mbështetur të shtypurit e "Parachanar". Ndërkohë, sipas raportit të lajmeve IRNA, qeveria e Pakistanit e ka fshehur efektivisht këtë krizë nga mediat dhe komuniteti ndërkombëtar duke ndërprerë internetin dhe shërbimet e telefonisë celulare në rajon. Nëse raporti në fjalë është i vërtetë, ky veprim tregon indiferencën dhe papërgjegjshmërinë e qeverisë ndaj sigurisë dhe të drejtave të qytetarëve shiit pakistanezë. Nga ana tjetër, këto burime thonë se protestuesit kanë mbajtur tubime në qytete të ndryshme të Pakistanit, përfshirë Islamabad, Lahore dhe Karaçi dhe kanë kërkuar që qeveria t'i kushtojë vëmendje problemeve dhe vuajtjeve të shiitëve në Parachenar.
Historia e dhunës: Luftë tekfiriste-sigurie për të zhvendosur ndjekësit e Ehli Bejtit
Historia e dhunës dhe e vrasjes së ndjekësve të familjes së Profetit në Paraçenar daton shumë vite më parë. Ka pasur konflikte të përgjakshme mes grupeve fetare dhe sektare në këtë rajon që nga e kaluara dhe në këtë mënyrë shumë shiitë kanë humbur jetën. Lufta më e madhe dhe më e gjatë ndodhi në Parachenar në vitin 2007, gjatë së cilës grupet tekfiriste rrethuan këtë zonë. Nga janari 2012 deri në janar 2013, vetëm në 77 sulme terroriste ranë dëshmorë 635 shiitë dhe u plagosën me qindra të tjerë. Këto sulme dhe kjo dhunë shkaktohen nga lëvizjet tekfiriste dhe për shkak se njerëzit e këtij rajoni janë shiitë. Shumë njerëz të këtij rajoni migruan në vende të tjera për të punuar dhe shpenzojnë një pjesë të të ardhurave të tyre për të blerë armë dhe për të mbrojtur familjen dhe komunitetin e tyre.
Pritjet nga Pakistani pavarësisht kritikave të tij ndaj politikave të Indisë
Ky është dështimi i qeverisë pakistaneze dhe institucioneve të sigurisë për të kontrolluar rrjedhën tekfiriste, ndërkohë që ky vend vazhdimisht proteston për neglizhencën e Indisë në mbrojtjen e të drejtave të muslimanëve. Për fat të keq, përvoja e Indisë tregon se dështimi për të kontrolluar rrymat ekstremiste mund të ketë pasoja të tmerrshme antinjerëzore. Shkatërrimi i qendrave fetare myslimane dhe vendosja e kufizimeve të ashpra ndaj muslimanëve është një shembull i realitetit të sotëm në Indi. Deri më tani, nga këto grupe më shumë se 3000 xhami historike në Indi janë shkatërruar ose shndërruar në tempuj hindu.
Nevoja për përgjigje të brendshme dhe ndërkombëtare
Situata kritike e ndjekësve të Ehli Bejtit në "Parachanar" të Pakistanit, kërkon vëmendjen dhe veprimin e menjëhershëm të qeverisë dhe institucioneve të sigurisë së këtij vendi dhe ndoshta edhe të bashkësisë ndërkombëtare. Heshtja mediatike dhe pasqyrimi i pamjaftueshëm i këtyre krizave kanë dyfishuar shtypjen e pakicave fetare dhe kanë reduktuar mundësinë e adresimit të të drejtave të tyre njerëzore.
