Pars Today

Në një kohë jo shumë të largët, qielli nuk ishte thjesht një pamje e bukur dhe e këndshme, por yjet e tij luajtën një rol të rëndësishëm në përcaktimin e fatit dhe veprave të njerëzve. Puna kryesore dhe më e rëndësishme e astronomëve dhe astrologëve ishte përcaktimi i mbarësisë (ditëve të mira) dhe tersllëkut (ditëve të këqija), në mënyrë që njerëzit të dinin se kur ishte e përshtatshme ose e papërshtatshme për të filluar një punë. Vendndodhja e yjeve në qiell dhe mënyra se si ata ishin vendosur pranë njëri-tjetrit tregonin se cila ditë dhe cila orë e ditës apo e natës ishte fatkeqe dhe cila kohë ishte fatlume. Ndër të gjitha gjendjet e yjeve, astronomët njihnin një që ishte shumë e veçantë dhe që ndodhte shumë rrallë. Në atë gjendje, shumica e yjeve të mbarë dhe të njohur për mirë ishin të gjithë së bashku në pozicionin e tyre më të mirë në qiell. Astronomët thonin se një situatë e tillë mund të ndodhte një herë në një mijë vjet. Ithtarët e Zarathustrës (zoroastrianët) në Iran ishin të mendimit se kjo gjendje është e njëjtë me gjendjen fillestare të krijimit të qiellit dhe tokës, kur gjithçka ishte në formën e saj më të mirë dhe nëse përsëritet, në ato momente, çdo ngjarje është e mbarë dhe do të përfundojë mirë dhe nëse do të lindte një fëmijë në këtë kohë, ai do të ishte i lumtur dhe i famshëm.