Қуръон таълимотига кўра илоҳий дастурлар инсоннинг яратилишидан кўзланган мақсадга эришишга хизмат қилади.

Аллоҳ   кечиримли  бўлиш билан  биргаликда, бандаларининг   хатоларини   кўриб, кўрмасликка  олади.  Қуръони каримнинг  кўпгина  ояти карималарида   Парвардигорнинг  бу  сифотлари  таъкидланиб,   бандалардан  ҳам   бошқаларга нисбатан   кечиримли  бўлиш   талаб қилинади.

Қуръоний    ўхшатишларнинг    баён   усули  ва   уларда   сўзларнинг    танланиши  диққатга  сазовордир. Ҳаким  зот  бўлган   Аллоҳ  таъоло   бу  ўхшатиш  ва мисолларни   одамлар   қалби  ва   зеҳнига   яхшироқ    ўрнашиши  учун    таъсирли  бир    тарзда    баён    этган.

Аниқроқ қилиб айтадиган бўлсак, Қуръон инсоннинг саодатга эришиш йўлларини муҳайё этадиган, ёҳуд аксинча унинг бахтли ҳаётига тўсиқлик қиладиган масалаларни баён айлаган.

Қуръони карим одамларни ижтимоий муносабатларда хайр-эҳсон қилиш ва чиройли одоб-аҳлоққа даъват этади. Иқтисодий соҳада рибо ва тарозидан уриш каби жузъий ҳолатлардан қайтариш ҳам ислом таълимотида унутилмаган.

Қуръон нозил бўлган пайтдан бугунгача кўп асрлар ўтди. Табиийки, замонлар ўтиши билан кишиларнинг сўзлашув услубида ўзгаришлар юзага келади. Кишиларнинг ҳаёт ҳодисаларига нисбатан дунёқарашлари ҳам ўзгаради.

Инсон Аллоҳнинг каломидан ўз маънавий оламини бойитади, бу ҳаётбахш булоқдан руҳий чанқоқлигини бартараф этади. Қуръони каримнинг жозибали каломи туфайли одамзод борлиқнинг буюк Халлоқи билан алоқа пайдо қилади, илоҳий билимнинг уммонидан баҳра олади ва моддий дунё тўзоғидан нажот топади.

Ҳақиқатан ҳам доно ва зукко шахс сўзларини шароитга қараб баён этиши лозим ва агар бутпарастлар маъбудларининг сустлиги ва заифлиги ҳақида борса, сустлик ва заифликни ифодаловчи масални келтириш зарур.

Билим ва илмларнинг баъзилари турли мафҳумларга асосланади. Мафҳумларнинг ўз номидан маълумки, тажрибага эмас балки ақлоний ва зеҳний матлаблар доирасида қарор олади.

Ҳар бир жамиятнинг муҳим бойлиги ушбу жамиятда яшайдиган шахсларнинг бирбирига нисбатан ишонч ва эътиқод қилишларидир. Одатан ҳар бир жамиятнинг паркандаликдан қутқарадиган ва занжир каби бирбирига боғлайдиган нарса ана шу ишонч ҳисобланадики, кенг миқёсда ҳамкорлик ва ижтимоий ҳамдиллик таянчи ҳисобланади.