Муборак Тур сурасининг 13-21-ояти карималарининг шархи.

Меҳрибон ва раҳмли Аллоҳ номи билан

Раҳмат пайғамбари Ҳазрати Муҳаммад Мустафо соллаллоҳу алайҳи васалламнинг руҳи покларига саломлар ва салавотлар бўлсин. Сиз азиз тингловчиларга салом билан, “Нур томон йўл” дастурининг навбатдаги сонида Қурони Каримдаги оятларнинг содда ва равон тафсири билан сизнинг хизматингиздамиз.

Аввал муборак Тур сурасининг 13-16-ояти карималари қироатига қулоқ тутамиз:

یَوْمَ یُدَعُّونَ إِلى‏ نارِ جَهَنَّمَ دَعًّا، هذِهِ النَّارُ الَّتِی کُنْتُمْ بِها تُکَذِّبُونَ، أَ فَسِحْرٌ هذا أَمْ أَنْتُمْ لا تُبْصِرُونَ، اصْلَوْها فَاصْبِرُوا أَوْ لا تَصْبِرُوا سَواءٌ عَلَیْکُمْ إِنَّما تُجْزَوْنَ ما کُنْتُمْ تَعْمَلُونَ

Ояти карималар қуйидагича таржима қилинган:

У кунда жаҳаннам ўтига (куч билан) итарилурлар. Мана бу, сизлар ёлғонга чиқарган ўт бўладир! Бу сеҳрми?! Ёки сизлар кўрмаяпсизларми?! Киринглар унга! Чидайсизларми, чидамайсизларми - барибир. Қилиб юрган амалларингизнинг жазосини олурсизлар, холос.

Пайғамбарларга мухолифларнинг ҳийлаларидан бири шу эдики, пайғамбарлар кўрсатган илоҳий мўжизаларни сеҳр деб атаб, айтишарди: улар гўё кўзимизни сеҳрлаб, ҳақиқатни кўра олмаслигимиз ва буни тушунмаслигимиз учун кўзимизга парда қўйишади

Қуръони карим ушбу оятларда марҳамат қилади: "Улар дўзах оловини ўз кўзлари билан кўриб, унинг ёнишини ҳис қилганларида: "Бу ҳам сеҳрми, кўзларингиз уни олов деб адашиб кўрадими?"

Пайғамбарларнинг мухолифлари ўжарлик ва саркашлик билан уларга: “Бизга насиҳат қиласизми, йўқми, бунинг бизга таъсири йўқ, биз сизнинг маслаҳатингизга эътибор бермаймиз”, дер эдилар. Бу оятлар шундай дейилади: Қиёмат куни уларга айтиладики: Оловга чидайсизми ёки хўрсиниб нола қиласизми, бунинг фарқи йўқ ва сизда азобдан қутулишнинг иложи йўқ.

Бу ояти карималардан қуйидагиларни ӯрганамиз: 

1. Ҳақиқатга қарши қайсарлик ва саркашликнинг оқибати қаттиқ жазодир.

2. Қиёмат кунидаги жазолар адолатлидир ва инсоннинг хатти-ҳаракатларининг натижасидир.

3. Соф ва муқаддас диний қадриятларни камситиш ва масхара қилиш қиёмат кунида хорлик ва масхара билан якунланади.

Энди муборак Тур сурасининг 17-19-ояти карималари қироатига қулоқ тутамиз:

إِنَّ الْمُتَّقِینَ فِی جَنَّاتٍ وَ نَعِیمٍ، فاکِهِینَ بِما آتاهُمْ رَبُّهُمْ وَ وَقاهُمْ رَبُّهُمْ عَذابَ الْجَحِیمِ، کُلُوا وَ اشْرَبُوا هَنِیئاً بِما کُنْتُمْ تَعْمَلُونَ

Ояти карималар қуйидагича таржима қилинган:

Албатта, тақводорлар жаннатлар ва нозу неъматлар ичидадирлар. Роббилари уларга берган нарсалардан лаззатдадирлар. Роббилари уларни жаҳаннам азобидан сақлар. Енглар, ичинглар, ош бўлсин. (Булар)қилган амалларингиз учундир.

Қуръоннинг таълим усулларидан бири қўрқув, умид, огоҳлантириш ва хушхабарни бир-бирининг устига қўйишдир, токи ҳеч ким Аллоҳнинг раҳматидан ҳафсаласи пир бўлмасин, бошқа томондан ҳеч кимнинг қалбида ёлғон умид пайдо бўлмасин.

Кофир ва мунофиқларнинг жаҳаннам азобини ифодалаган олдинги оятларнинг давоми сифатида бу оятлар покиза ва тақводорларнинг жаннатдаги мукофотига ишора қилиб, шундай дейилади: Жаннат аҳли икки жиҳатдан бахтиёр ва шоддир: бири  Аллоҳ таолонинг ихтиёрида бўлган ҳисобсиз неъматлар, иккинчиси эса, хатоларининг кечирилишига ва дўзах азобидан халос бўлишига сабаб бўлган Аллоҳнинг раҳмати ва марҳаматидир.

Жаннатдагилар, худди дўзахдагилар каби, бу дунёда қилган ишларининг натижасини оладилар. Албатта, жазо ва илоҳий мукофотнинг шиддатли ва заифлиги уларнинг яхши ва ёмон амаллари ва қилган ишларининг шиддатли ва заифлигидан келиб чиқади.

Бу ояти карималардан қуйидагиларни ӯрганамиз: 

1. Жаннатнинг калити поклик ва тақводир. Агар тақво бўлмаса, ёлғиз имон ҳам ишламайди.

2. Ким бу дунёда тақво  билан хунук ва нопок ишлардан сақланса, Аллоҳ таоло уни қиёматда ҳам жаҳаннам оловидан сақлайди.

3. Жаннатни баҳона эмас, баҳона сифатида беринг. Форс шоири Саъдий таъбири билан айтганда:Хазина машаққациз топилмайди, меҳнат қилган биродар савоб олди

Сўнгда Муборак Тур сурасининг 20 ва 21-оятлари қироатига қулоқ тутамиз:

مُتَّکِئِینَ عَلى‏ سُرُرٍ مَصْفُوفَةٍ وَ زَوَّجْناهُمْ بِحُورٍ عِینٍ، وَ الَّذِینَ آمَنُوا وَ اتَّبَعَتْهُمْ ذُرِّیَّتُهُمْ بِإِیمانٍ أَلْحَقْنا بِهِمْ ذُرِّیَّتَهُمْ وَ ما أَلَتْناهُمْ مِنْ عَمَلِهِمْ مِنْ شَیْ‏ءٍ کُلُّ امْرِئٍ بِما کَسَبَ رَهِینٌ

Ояти карималар қуйидагича таржима қилинган:

Улар қатор тизилган сўриларга ёнбошлаган ҳолдалар. Ва уларни гўзал кўзли ҳурларга уйлаб қўйганмиз. Ўзлари иймон келтириб, зурриётлари уларга иймон билан эргашганларнинг зурриётини уларга қўшдик ва уларнинг амалларидан ҳеч нарсани камайтирмадик. Ҳар бир киши ўз касби гаровидир.

Бу оятларда Аллоҳ таолонинг жаннатларда бўлган баъзи бошқа неъматларига ишора қилиб, шундай дейилади: “жаннат аҳли инсонийлик неъматига эга бўлиб, яхшилар ва покизалар билан суҳбат қурадилар, улар муносиб жойларда шодлик ва қувонч тўплайдилар.

Аллоҳ улар учун покиза ва гўзал хотинлар ато этган. Иймонли эркаклар учун аёллар гўзаллик, иймонли аёллар учун эркаклар бир-бирига муҳаббат ва сакинат манбаи бўлган комилликка эгадирлар. Балки бу дунёда узоқ йиллар бирга бахтли яшаб, охиратда бир-бирларига хотин бўлган иймонли эркак ва аёллардир.

Садоқатли болалар ҳам ота-оналарига қўшиладилар, шунда самовий оила тўлиқ бўлади ва уларнинг бахт ва қувонч воситалари аввалгидан кўра кўпроқ таъминланади. Албатта, Аллоҳ таоло баъзи болаларнинг ҳаракатларидаги камчиликларни ўрнини тўлдириб, ота-онаси даражасида бўлиб, улар билан бирга жойлайди.

Бу ояти карималардан қуйидагиларни ӯрганамиз: 

1. Жаннатда  иффатга риоя қилинади ва эркак ва аёл ўртасидаги муносабатлар фоҳишалик ва зинокорлик эмас, балки никоҳ доирасида бўлади.

2. Бу дунёда бевафоларга кўз юмганлар охиратда гўзал хотинларга эга бўладилар.

3. Исломда оила қуриш мезони иймон; Шунинг учун имонли турмуш ўртоқлар ва фарзандлар жаннатда бир-бирлари билан бўлишади.

4. Хотинга бўлган эҳтиёж ва болага бўлган муҳаббат инсоний фитратдир; Жаннатда инсоннинг бу табиий ва туғма эҳтиёжига эътибор берилган.

Ушбу дастур тугаши билан сиз азизларни буюк Аллоҳ таолога қолдирамиз ва сизнинг фикр ва таклифларингизни кутиб қоламиз. Хайр.