تا زمانی که طالبان شروط جامعه جهانی را نپذیرد امکان پیوند آنان با نظام جهانی وجود ندارد
کارشناس سیاسی افغان تاکید کرد: تا زمانی که حکومت طالبان شروط جامعه جهانی را نپذیرد سازمان ملل متحد قادر به پیوند این حکومت با نظام جهانی نخواهد بود.
مصطفی علیزاده در گفت و گو با خبرنگار رادیو دری در کابل گفت: سازمان ملل متحد هم در بسیاری از مسایل و از جمله مساله افغانستان استقلال فکری و عملی ندارد و تحت تاثیر قدرت ها و به ویژه امریکا است.
این استاد دانشگاه در کابل با اشاره به نامه سرگشاده هفتاد و یک نهاد جامعه مدنی افغانستان به کشورهای عضو سازمان ملل متحد که در آن گفته شده گزارش اخیر دبیر کل سازمان ملل متحد تحت تاثیر منافع امنیتی و ژئوپلیتیکی قدرت ها قرار گرفته و نه نیازها و مصیبت های مردم افغانستان، اظهار کرد: سازمان ملل متحد استقلال فکری و عملی ندارد و این در جنگ هایی که در خاورمیانه جریان دارد قابل مشاهده است.
وی افزود: جامعه جهانی به دنبال ارتباط با افغانستان است و مسایل حقوق بشری و فقر مردم برای آن مهم است اما حکومت طالبان در این کشور به رسمیت شناخته نشده است، این سوال هم مطرح است که آیا جامعه جهانی می تواند مشکل افغانستان را حل کند. از سوی دیگر نگاه آنتونیو گوترش دبیر کل سازمان ملل متحد به خاور میانه با رفتار این سازمان در این خصوص متفاوت است و این به آن معنا است که سازمان ملل متحد تحت تاثیر امریکا قرار دارد و نمی تواند به صورت مستقل از امریکا تصمیم گیری و عمل کند و مثلا حکومت طالبان را به رسمیت بشناسد.
این کارشناس سیاسی در مورد گزارش اخیر دبیر کل سازمان ملل متحد به شورای امنیت که در آن نقشه راه برای این شورا در خصوص چگونگی پیوستن افغانستان به نظام جهانی تهیه شده و بر اساس این گزارش پایبندی طالبان به تعهدات بین المللی و پیشرفت در انجام آن همراه با ایجاد یک فرایند سیاسی بین الافغانی که به ایجاد قانون اساسی فراگیر بینجامد از راه های اساسی حل مسایل افغانستان خوانده شده، گفت: وضعیت افغانستان باید به صورت واقع بینانه تشریح شود و گزارش های خیال پردازانه و غیر واقع بینانه نمی تواند این کشور را از وضعیت فعلی خارج کند.
علیزاده عنوان کرد: حکومت طالبان هم باید شروط جامعه جهانی را بپذیرد و به آن عمل کند، یکی از شروط سازمان ملل متحد برای طالبان تشکیل حکومتی فراگیر است که تمام مردم این کشور خود را در آن ببینند اما طالبان تاکید دارند حکومتی را که تشکیل داده اند فراگیر است، نکته دیگر رعایت حقوق اقلیت ها، آزادی زنان و حضور آنان در عرصه های اجتماعی، تحصیلی و کاری است و تا زمانی که این موارد رعایت نشود بعید است سازمان ملل متحد بتواند طالبان را وارد تعامل با جامعه جهانی کند.
وی بیان کرد: طی دو سال گذشته رابطه طالبان با سازمان ملل متحد و اعضای جامعه جهانی فقط در حد دید و بازدیدها و صدور بیانیه ها بوده و مقامات طالبان حتی در رفت و آمد به کشورهای غربی با محدودیت مواجه بوده اند، مسایلی را هم که سازمان ملل متحد مطرح می کند با واقعیت های افغانستان تطابق ندارد.
علیزاده با با اشاره به درخواست هفتاد و یک نهاد مدنی از سازمان ملل متحد در نامه سرگشاده شان مبنی بر اینکه حکومت طالبان را در قبال مسایل حقوق بشری، وضعیت انسانی، اقتصادی و سیاسی افغانستان پاسخگو کند، عنوان کرد: مسایل حقوق بشری، آزادی مذاهب، آزادی شهروندان و آزادی بیان در افغانستان در دو سال گذشته عملا با محدودیت های بیشتری مواجه بوده و سازمان ملل متحد هم یک گزارش جامع از آنچه در افغانستان جریان داشته منتشر نکرده، به صورت گذرا از مسایل عبور کرده و این نگرانی وجود دارد که حقوق اقشار مختلف مردم بیش از این پایمال شود.
وی اضافه کرد: از سوی دیگر اکنون گروه هایی علیه طالبان در حال شکل گیری است و این نشان می دهد که کشورهای مختلف به دنبال تقویت چنین گروه هایی هستند تا بر طالبان فشار وارد کرده و به خواسته های خود برسند.
