تجاهل بان کی مون در واپسین روزهای دبیرکلی
در حالی که کمتر از دو هفته به پایان دوران ریاست بان کی مون بر سازمان ملل متحد باقی مانده است ، وی ناتوانی سازمان ملل را در ایفای نقش موثر و سازنده در بحران فلسطین تائید کرد ،
یکی از ویژگی های سازمان ملل متحد باید بی طرفی در بحرانها و رعایت عدالت باشد ، اما همه دبیران کل سازمان ملل فاقد این ویژگی بوده اند . بان کی مون نیز بدون در نظر گرفتن جنایت های اسرائیل و ناکارآمدی سازمان ملل در رسیدگی به این جنایت ها ، گفت نمی‌توانیم درسازمان ملل علیه اسرائیل تعصب داشته باشیم .وی افزود طی چندین دهه ، تعدادی بیش ازحد قطعنامه و گزارش علیه اسرائیل صادر شد . در حقیقت بسیاری از این اقدامات به جای کمک به حل بحران فلسطین ، باعث ناکامی سازمان ملل در اجرای موثر وظایفش شده است.
تنها سه سال پس از تاسیس سازمان ملل در سال 1945 ، رژیم جعلی اسرائیل با حمایت قدرت های غربی اعلام موجودیت کرد. به این ترتیب ، بحران فلسطین-اسرائیل ، عمری به اندازه عمر سازمان ملل متحد دارد. از اینرو سخنان بان کی مون درباره این بحران ، بیانگر ناکارآمدی سازمان ملل است. دلیل این ناکارآمدی این است که شورای امنیت سازمان ملل درباره بحران فلسطین ، اقدام جدی انجام نداده است. البته ماهیت شورای امنیت ، بیش از دبیرکل سازمان ملل زیر سئوال است .
سازمان ملل طی یک دهه دبیرکلی بان کی مون ، 223 قطعنامه علیه رژیم صهیونیستی صادر کرد اما تقریبا هیچ یک ازاین قطعنامه ها ضمانت اجرایی نداشت وتوسط اسرائیل اجرا نشد . برخلاف اظهارنظر بان کی مون ، سازمان ملل به دلیل صدور قطعنامه های متعدد علیه اسرائیل ، دربحران فلسطین ناکام نشد ، بلکه به دلیل سیاسی کاری درشورای امنیت و وجود حق وتو ، دراین بحران شکست خورد . معدود قطعنامه هایی که علیه اسرائیل در شورای امنیت مطرح شده ، با وتوی قدرت های غربی ، آمریکا ، انگلیس و فرانسه به تصویب نرسیده است . درحالی است که مقامات رسمی این کشورها از جنایت های رژیم صهیونیستی به خصوص شهرک سازی ها انتقاد کرده اند.
بان کی مون در سخنان خود تلویحا از اشغالگری رژیم صهیونیستی انتقاد کرد اما در واپسین روزهای فعالیت خود به عنوان دبیرکل سازمان ملل نیز نگفت چرا این سازمان هیچ موفقیتی درمتوقف کردن اشغالگری رژیم صهیونیستی نداشته است؟ به استثناء شورای امنیت ، برخی ارکان سازمان ملل متحد نظیر یونیسف در انجام وظایف تخصصی خود تا حدودی موفق عمل کردند. تنها شورای امنیت است که به دلیل برتری یافتن منافع سیاسی اعضای دائم به ویژه قدرتهایهای غربی آن در این شورا و برخورداری این اعضا از حق وتو ، در انجام وظایف خود موفقیت چندانی نداشته است . بحران های فلسطین ، یمن ، سوریه و عراق ، موید این دیدگاه است .
