اسد 15, 1396 18:41 Asia/Kabul
  • بررسی روزنامه های چاپ کابل 15 اسد 1396

"از نگرانی ترامپ تا راه حل ما"و "روابط روسیه و آمریکا و تاثیرات آن بر تحولات افغانستان" عناوین سرمقاله روزنامه های ماندگار و افغانستان است که در ادامه میخوانید :

روزنامه ماندگار در سرمقاله ای تحت عنوان "از نگرانی ترامپ تا راه حل ما" چنین نوشته است :

در این روزها کاخ سفید سر گرم بحث روی وضعیت افغانستان است و دونالد ترامپ هم از وضعیتی جنگ در افغانستان شاکی. ترامپ در یک نشست امنیتی با مشاوران نظامی خود گفته بود که امریکا در جنگ افغانستان برنده نیست و او از عدم پیشرفت نظامی این کشور در این جنگ انتقاد کرده و تأکید کرده است می‌خواهد بداند که چه زمانی جنگ در افغانستان پایان خواهد یافت.
ترامپ پیشتر هم به مشاوران خود گفته بود که می‌خواهد بداند که چه زمانی جنگ در افغانستان پایان خواهد یافت. جنگ امریکا در افغانستان که در واقع جنگ جهان در برابر تروریزم در نظم نوین جهانی است طولانی ترین جنگ در تاریخ مبارزات خارجی امریکاست.

همین سبب شده است که هم مردم امریکا دولت را فشار بدهند و اخیرا دولت هم دست به یافتن راهی بزند و رییس جمهور سوال‌هایی را مطرح کند.
اما آیا هنوز ترامپ می‌خواهد که جنگ در افغانسان نتیجه‌بخش باشد و براستی به دنبال عوامل ضعف می‌گردد.

ماندگار می افزاید : .
آیا ترامپ نمی‌داند آنانی که از غرب آمده و به قدرت رسیده‌اند نمی‌خواهند که طالبان نابود شوند؛ زیرا آنان می‌خواهند که طالبان را در یک سطح خاصی از توانایی‌ها حفظ کنند تا با آن بتوانند در تعاملات سیاسی استفاده ببرند که شرح آن در این ستون جایی ندارد.
این‌ها بخش‌های بسیار عمده‌یی از جنگ تروبزم در افغانستان اند که سبب حفظ طالبان و ادامۀ جنگ شده‌است. جدا از اینکه بازیگران امریکایی هم خودشان برنامه‌هایی برای طالبان دارند و با این گروه‌ها می‌توانند کنش‌های خاصی را اعمال کنند.
اگر به راستی ترامپ می‌خواهد که جنگ با تروریزم در افغانستان نتیجه بدهد، راه‌های زیادی در پیش رو دارد.

از جمله فشار وارد کردن بر پاکستان تا از موضع عمق استراتیژیکش در افغانستان کوتاه بیاید. عدم حمایت از افرادی که به تقلب در افغانستان به قدرت رسیده‌اند و می‌خواهند که با تهدید نشان دادن قوت طالبان دیگر شاخه‌ها و مجموعه‌ها و حرکت‌های سیاسی و قومی را تهدید کنند. زیرا تازمانی که افرادی سیاسی صادق از رویه‌های دمکراتیک به قدرت نرسند این جنگ هم به سان بازی در هم تنیده ادامه میابد.

مبارزه باترویزم با تکیه بر حلقه‌های استخباراتی و مافیایی داخلی و بیرونی نمی‌تواند راه به‌جایی ببرد، زیرا اکنون جنگ با تروریزم به کمپنی‌یی می‌ماند که از درک ریختن خون و کشتن‌های دوطرفه پول به دست می‌آورد و به سمت موهوم در حرکت است.

"روابط روسیه و آمریکا و تاثیرات آن بر تحولات افغانستان" عنوان مطلبی از روزنامه ی افغانستان است که در آن چنین آمده است :

در پی تحریمات جدید ایالات متحده امریکا، کرملین واکنش جدی از خود نشان داد و دستور اخراج نزدیک به هشت صد کارمند مراکز دیپلماتبک امریکا در خاک اش را صادر کرد. گرچند اداره اوباما در آخرین روزهای ماموریت خود، شماری از دیپلمات های روسی را از خاک خود اخراج کرد، اما مسکو از این اقدام امریکا با سکوت گذشت و دست به اقدام مشابه  در آن زمان نزد و نخواست که روابط هردو کشور در آستانه تحویل قدرت در کاخ سفید به تیرگی گراید.
ارزیابی ها نشان می داد که بعد از آمدن دونالد ترامپ به کاخ سفید، روابط واشنگتن - مسکو یک فصل استثنایی از نزدیکی کم سابقه ای را در خود پدید خواهد آورد که نه تنها مشکلات هردو کشور حل خواهد شد که بسیاری از مشکلات منطقه و جهان در سایه این روابط  هم حل خواهد شد، اما چنین گمانه ای تحقق نیافت، بلکه روابط هردو قدرت هسته ی جهان بیش از حد انتظار به سردی گرایید و احتمال دارد که به تقابل دوران جنگ سرد و شدیدتر از آن برگردند

در پایان نویسنده می افزاید :
امریکایی ها از دخالت روسیه در سرنوشت انتخابات ریاست جمهوری این کشور بسیار برافروخته و ناراحتند و آن را بک خیانت بزرگ از سوی مسکو می دانند. با این که مسکو این اتهام را رد کرده است، اما امریکا رسما دولت روسیه را به هدایت حملات سایبری علیه سازمان های سیاسی امریکا متهم و اعلام کرد هدف از این حملات سایبری ایجاد اختلال در روند انتخابات ریاست جمهوری امریکا بوده است.
بر اساس همین نوع اظهارات بود که حدس و گمانه زنی هایی مبنی بر نزدیکی واشنگتن و مسکو شکل گرفت و پیش بینی می شد که ترامپ تلاش خواهد کرد تا تقابل میان روسیه و امریکا را به یک تعامل پایدار تبدیل کند، اما به نظر می رسد که ترامپ علی رغم تمایلات احتمالی قلبی خود نتوانست فضای حاکم بر امریکا را بشکند و با نزدیکی اش به مسکو، بار اتهامات را برخود سنگین تر نماید لذا خواسته عمومی را بر خواسته شخصی اش ترجیح داد و تحریمات تازه ای علیه مسکو را وضع و امضا نمود.
روسیه یکی از کشورهایی است که مخصوصا در سال های اخیر نسبت به تحولات افغانستان، سیاست بی طرفی خود را کنار زده و به نحوی در سرنوشت این کشور دخالت می کند. حمایت از طالبان از جمله مسایلی است که در سیاست های منطقه ای روسیه قابل کتمان نیست و از این گروه به عنوان یک گزینه در مقابل داعش پشتیبانی می کند و چه بسا گزارش های وجود دارد که مسکو علاوه بر حمایت های سیاسی از کمک های تسلیحاتی اش به این گروه هم ابایی ندارد و طالبان را با کمک های نظامی و هم سیاسی خود بیش از پیش قوت و جرات بخشیده است.