Pars Today

شعار های ملی آقای غنی و قوم گرایی ادارات دولتی و افغانستان و پیامد های منفی تغییر اقلیم و و سرانجام، رابطه شیخ های عرب با طالبان اغماض نشود خواهد خورد"،عناوین سرمقاله روزنامه های مهم افغانستان است.

روزنامه ماندگار در سرمقاله ای تحت عنوان شعار های ملی آقای غنی و قوم گرایی ادارات دولتی چنین نوشته است.

«قوم‌گرایی» هرگز واژه‌یی ناآشنا برای مردم افغانستان نبوده‌ است؛ این واژه با همۀ مصادیق و پیامدهایش، همزاد تاریخِ دو و نیم سدۀ اخیرِ کشور است. «قوم‌گرایی» پدیده‌یی سخت‌جان و هزارچهره در تار و پودِ اجتماع و سیاستِ افغانستان است که به‌رغمِ همۀ تنبیه‌ها و نصیحت‌ها، به حیاتِ خود ادامه می‌دهد و در هر وضعیت و موقعیتِ تازه، جامه عوض می‌کند.

در سطوح عالی نظام ـ بی‌آن‌که بخواهیم از کسی نام ببریم ـ تصمیم‌گیرنده‌گانِ اصلیِ افغانستان به این کشور نگاه قومی دارند. وزارت‌خانه‌های مهم ـ بی‌آن‌که از وزارت‌خانۀ خاصی نام ببریم ـ زیر سایۀ سنگینِ قومیت و تبعیض اداره می‌شوند. اخبار و گزارش‌های رسمی و غیررسمی نیز ـ بی‌آن‌که بخواهیم حجت و برهان قاطع بیاوریم ـ این ادعا را کاملاً تأیید می‌کنند. حالا آقای غنی هرقدر «شعار ملی» سر می‌دهد، بدهد و هرقدر می‌خواهد از «برابری و برادری اقوام» دم بزند، بزند؛ اما واقعیتِ امر در اداراتِ ما خلافِ نام «دولت وحدت ملی» و خلافِ تمام شعارهای رییسِ این دولت، «تعصب قومی»، «نابرابری اقوام» و «نفاق قومی» را نشان‌ می دهد.

ماندگار می افزاید:

حکومتِ موجود همۀ ارزش‌ها و اصولِ دموکراتیک را در سایۀ علایقِ کورِ قومی به ابتذال کشیده است. از این حکومتِ خودکرده نمی‌توان انتظار اصلاحِ یک‌بارۀ این‌همه خرابی و نابسامانی را داشت، فقط می‌توان این هشدار و توصیه را برایش داد که جامعۀ افغانستان به‌شدت دچار شقاق و شکاف شده و ادامۀ این وضع، سقوط و تباهی را به میان می‌آورد؛ اما یگانه راه برای ترمیم تدریجیِ این وضع و پیش‌گیری از حادثه، نه گفتن به نفاقِ قومی و هم‌صداییِ راستین با «وفاق ملی» است!

در همین حال روزنامه ای افغانستان در سرمقاله ای تحت عنوان افغانستان و پیامد های منفی تغییر اقلیم چنین نگاشته است.

دیروز سه شنبه 18 میزان نخستین کنفرانس تجلیل هفته جهانی تغییر اقلیم- افغانستان برگزار شد. در این کنفرانس محمدسرور دانش معاون دوم ریاست جمهوری کشور گفت که افغانستان آسیب‌پذیرترین کشور آسیا و چهاردهمین کشور آسیب‌پذیرجهان در مقابل اثرات تغییر اقلیم است. وی از یک نگاه خطر تغییرات اقلیم را بیشتر و مهم تر از خطر تروریسم خواند. به گفته معاون دوم ریاست جمهور با آن که نقش افغانستان در تغییر اقلیم، به دلیل عدم رشد صنعت در کشور بسیار ناچیز است؛ اما متاسفانه کشورما یکی از آسیب‌پذیرترین کشورهای جهان در برابر تغییر اقلیم به شمار می رود.

نویسنده در ادامه می افزاید:

از برگزاری این کنفرانس باید استقبال شود و در محور مسایل مربوط به تغییر اقلیم و پیامدهای منفی و زیانبار آن برای افغانستان و جهان برای مردم معلومات داده شود. افغانستان یکی از کشورهایی است که به لحاظ محیط زیست به مرحله خطرناکی رسیده است. آلودگی آب، آلودگی هوا و آلودگی محیط به گونه ای وحشتناک زندگی مردم را تهدید می کند و شهروندان کشور را در فصل های مختلف سال به انواع امراض و بیماری های کشنده مبتلا می سازد. با آن هم دولتمردان بیشتر توجه شان به مسایل امنیتی، سیاسی و اقتصادی معطوف بوده و در برابر خطرات آلودگی محیط زیست سیاست ها و برنامه های مؤثری را روی دست ندارند. 

و سرانجام، رابطه شیخ های عرب با طالبان اغماض نشود، عنوان سرمقاله رونامه آرمان ملی است که در آن چنین آمده است.

افغانستان بار دگر در محراق توجه جهانیان قرار گرفته ا ست.

حال جامعه جهانی به این باور رسیده است که اگر به افغانستان توجه نشود، ممکن است که این کشور در دامن هراس افکنان سقوط کند و به لانه بزرگ برای گروه های افراطی مبدل شود.
چنانچه پس از خروج قوای شوروی وقت از افغانستان که قدرت های بزرگ به ویژه امریکا، این کشور را به باد فراموشی سپردند و همکاری شان را قطع کردند و به حمایت پروژه تسلط یافتن طالبان پرداختند، افغانستان به مرکز بزرگ گروه های هراس افکن تبدیل شد و سرانجام از همین خطه امنیت جهانی تهدید شد و القاعده توانست خطرناکترین برنامه تروریستی خود را در یازدهم سپتمبر در مرکز تجارت جهانی در امریکا عملی کند.
با توجه به همین گفته ها دیروز دبیر کل ناتو در پایان نشست پارلمانی در مرکز رومانیا گفت که بیرون شدن نیروهای ناتو از افغانستان پرهزینه تر از ماندن این نیروها در این کشور خواهد بود.

روزنامه آرمان ملی افزوده است:

همچنان نشست گروه تماس سازمان همکاری های شانگهای، امروز در مسکو برگزار می شود که در این نشست روی موضوع تأمین امنیت افغانستان بحث خواهد شد.
از این تلاش های جامعه جهانی چنین برداشت می شود که افغانستان برای همه منطقه و جهان مهم است و تا ثبات در این کشور به وجود نیاید، منطقه و حتا جهان از امنیت لازم برخوردار نخواهد شد.
اما موضوع قابل تأمل این است که با وجود این همه توجه و تلاش های جهانی، چرا صلح و ثبات در افغانستان تأمین نمی شود و طالبان توان این را دارند که صلح در افغانستان را به چالش بکشانند.
پاسخ به این پرسش بسیار روشن است، پاکستان به منظور اهدافی که دارد از هراس افکنان استفاده ابزاری می کند و هم برخی از شیخ های عرب با تفکر افراطی که دارند، طالبان را حمایت مالی می کنند.
حکومت افغانستان و حتا کشورهای غربی همواره تنها انگشت انتقاد به سوی پاکستان دراز می کنند و این کشور را مسؤول ناامنی ها در افغانستان تلقی می دارند.
در حالی که تعدادی از شیخ های عرب که برحکومت های شان هم نفوذ دارند، طالبان را حمایت مالی سرشار می کنند و اگر این کمک های مالی قطع شود برای پاکستانی دشوار است که به تنهایی بتواند ماشین جنگی طالبان را نیرو و انرژی بدهد