Pars Today

" مجلس سنا هم احساس مسوولیت کند" ،"ضرورت مبارزه ی مشترک با فساد فراگیر " و " آیا دموکراسی نظام وارداتی است ؟"عناوین سرمقاله روزنامه های مهم افغانستان است.

روزنامه ی آرمان ملی در سرمقاله ای تحت عنوان " مجلس سنا هم احساس مسوولیت کند"چنین نوشته است:

مجلس نمایندگان کشور پس از انتظارات فراوان مردم، سرانجام دست به یک کار جدی زد و به مالیات غیر قانونی ای که می شد آن را دزدی از جیب مردم خواند نقطه پایان گذاشت و اخذ آن را از پول کریدت کارت های مردم در مخابرات روزانه ی شان از طریق موبایل ها، رد کرد.به این ترتیب قرار نیست که دیگر صد ها میلیون افغانی پول مردم به عنوان مالیه اخذ گردد و به جایی برود که معلوم نیست به چه منظوری، چگونه و در کدام راه هزینه می شود.

آرمان ملی می افزاید:

برخی از مالیات ها از بنیاد وجهه قانونی و مشروعیت ندارند؛ زیرا به جای آن که این نوع مالیه ها از عواید و سرمایه گذاری های مردم اخذ گردد، از خرید های مردم اخذ می شود.یکی از این مالیه ها برداشت پول ده فیصدی از پول کریدت کارت های خریداری شده توسط مردم از شبکه های مخابراتی است. به موجب طرحی که دو سال پیش به گونه ی ظالمانه ای در کشور وضع گردید، هر مشتری مخابرات در شبکه های مخابرات خصوصی باید از هر صد افغانی ده افغانی آن را به دولت مالیه بدهد.

و "ضرورت مبارزه ی مشترک با فساد فراگیر "عنوان سرمقاله ی روزنامه ی افغانستان است که در آن چنین آمده است:

در این که فساد در کشور فراگیر است شکی نیست. این بیماری چون ویروس کشنده همه نهادها را در افغانستان آلوده ساخته است و کسی نمی تواند خود را از فساد در افغانستان تبرئه کند. حتی نهادهای مربوط به سازمان ها و کشورهای خارجی مقیم در افغانستان به نوعی در فساد دست دارند.  باید اذعان داشت که اکنون مردم افغانستان با بیماریی ای مواجه اند که اختصاص به یک نهاد و یک جای ندارد. این فراگیری و گستردگی سبب شده است که متاسفانه کشور ما در سطح جهان به عنوان یکی از فاسدترین کشورهای جهان شناخته شود. طبیعی است که فساد در دستگاه های اجرایی بیشتر از هر جای دیگر عینی تر و ملموس تر است. چون آن ها هر روزه با مردم در ارتباط هستند و مردم نیز باید به خاطر کارهای اجرایی و اداری خویش به ادارات حکومتی مراجعه کنند.

نویسنده می افزاید :

دعوا بر سر این که مرکز فساد کجا است، از اساس خطا است. زیرا فساد در همه جا هست. حتی اگر در جایی بیشتر از جای دیگر باشد، همین یک جا همه اعضای سیستم سیاسی و اداری کشور را مبتلا به بیماری می کند. بنابراین دعوای پارلمان و حکومت در باره وجود فساد در زیرمجموعه های دیگر نه تنها در راستای مبارزه با فساد کمکی نمی کند؛ بلکه حتی آب را گل آلودتر نیز می کند. بهتر آن است که همگی دست به دست هم دهیم و به طور مشترک با این پدیده زشت و تباه کننده مبارزه کنیم. 

و نگاهی می اندازیم به روزنامه ی ماندگار که در مطلبی تحت عنوان" آیا دموکراسی نظام وارداتی است ؟"چنین نوشته است:

برخی‌ها در افغانستان به این نتیجه رسیده‌اند که دموکراسی یک نظام وارداتیست و به همین دلیل در این کشور به بن‌بست رسیده است. اتفاقاً کسانی که این دیدگاه را این روزها ترویج می‌کنند، نه طالبان و گروه‌های عقب‌گرایِ سنتی اند و نه سازمان‌ها و تشکل‌های سیاسی‌یی که منتقد نظام فعلی از زمان ایجاد آن بوده اند .این افراد کسانی اند که خود در سیزده سال گذشته سکان امور سیاسی افغانستان را به دست داشته اند و خود از معماران نظام فعلی شناخته می شوند .

در پایان ماندگار می افزاید : 

دموکراسی به هیچ صورت یک ارزش وارداتی در افغانستان نیست و نه مردمِ آن با ارزش‌های دموکراسی سرِ مخالفت دارند، بل اگر در دموکراسی افغانستان مشکلی وجود دارد، این مشکل ناشی از عملکرد زمام‌دارانی‌ست که ارزش‌های دموکراتیک را در شانزده سال گذشته به نفع تفکراتِ قومی و قبیله‌ ایِ خود مصادره کردند. همین‌ها بودند که با امریکا و کشورهای غربی وارد تعامل شدند و توافق‌نامۀ استراتژیک امضا کردند. همین‌ها بودند که از انتخابات با دخالت‌های خود مضحکه ساختند، همین‌ها بودند که فساد را به تمام شریان‌های جامعه برای خورد و بردهای کلانِ خود رخنه دادند