Իմամ Խոմեյնին և կառավարման ձևափոխումը - Ոչ՝ արևմտյան կեղծ գիտությանը

Արևմուտքի քաղաքական նոր փիլիսոփաները, որոնք ձևակերպել են մոդեռնիզմի կառույցները, նույնպես հավատում են որ «Ինչպես կառավարել»-ը կարևոր է: Այս ճանապարհը որոշելիս նրանք մշակել են տեսություններ և կառուցվածքներ իշխանության և հարստության արտադրման և բաշխման եղանակների համար: Այս քաղաքական կառույցի վերջը կարելի է տեսնել ներկայիս Արեւմուտքում, եւ արեւմտյան քաղաքական փիլիսոփաները հայտնում են նրա անկման վերջին փուլերը։

«Իսլամական իրավագիտությունը» և աստվածային պատվիրանները հանգուցյալ Իմամի քաղաքական տեսության մեջ

Իշխանության շրջափուլում և գործընթացում հանգուցյալ Իմամը հատուկ ուշադրություն էր դարձրել իրավագիտության դիրքորոշմանը, լինի դա քաղաքականության և ռազմավարության մշակման, կարգավորման, թե դյուրացման գործում: Նրա տեսանկյունից՝ «Իսլամական իրավագիտության» վրա հիմնված համակարգի կառավարման մեջ փակուղի չկա։

Իր բազմաթիվ ուղերձներում և ելույթներում, հատկապես իր իմաստուն աստվածային քաղաքական կտակում, Իմամն ընդգծել է Իսլամական իրավագիտության և աստվածային որոշումներից դուրս գալու և արևմտյան փիլիսոփայական ծագում ունեցող կառավարման մոդելներին դիմելու վտանգը:

Իմամ Խոմեյնիի իրավահաջորդը` Իմամ Խամենեին, Բանիմացների ժողովի վեցերորդ նստաշրջանի բացմանն ուղղված իր ուղերձում ասել է.«Իսլամական համակարգում կառավարումը մարդկային է, իսկ նպատակները՝ աստվածային են»։ Իհարկե, այս «մարդկայնությունը» չի նշանակում արեւմտյան մտածողության համակարգում արտադրված աշխարհիկությունը։

«Մարդկությունը» հիմնված է գիտության վրա, այլ ոչ թե կեղծ գիտական ​​համոզմունքների ու ենթադրությունների։

Օրինակ, արևմտյան քաղաքական փիլիսոփան 19-րդ դարում ներկայացրեց մարքսիզմ կոչվող փիլիսոփայությունը, որը նա պնդում էր, թե գիտական ​​է, մինչդեռ այս մտքի մրցակիցներ՝ ֆաշիզմը և լիբերալիզմը երկուսն էլ պնդում էին, որ «գիտական ​​են»:

20-րդ դարի վերջում և այն բազմաթիվ աղետներից հետո, որոնք գիտության այս պահանջատերերը բերեցին մարդկության գլխին, Արևմուտքի մեծ քաղաքական փիլիսոփաները հայտարարեցին, որ այս երեք ուսմունքներն էլ մարդկությանը մոլորեցրել են տգիտության անապատում, և, հետևաբար, նրանց ձեռքբերումը չի կարող դիտվել որպես գիտության վրա հիմնված մարդկային կառավարում։

Իրանի կրոնական ժողովրդավարությունը, որի սկզբնական հիմքերն ամրապնդվել են Իմամ Խոմեյնիի կողմից Իսլամական Հանրապետության հանրաքվեով ու սահմանադրության հանրաքվեով, և որոնք իրականացվել են ժողովրդի քվեով երկրի ղեկավարներին ընտրելով, նոր և իմաստուն երևույթ է մարդկային կառավարման մեջ ու նորարարություն է համարվում մարգարեների և աստվածային սրբերի ճանապարհի շարունակության մեջ:

Իմամ Խոմեյնին խիզախորեն առաջարկեց այս աստվածային մոդելը 20-րդ դարի վերջին, և Իրանի ժողովուրդը նույնպես խիզախորեն ողջունեց այն և աջակցեց դրա իրագործմանը։

Կրոնական ժողովրդավարություն նշանակում է գիտության, գիտնականների և իմաստունների ներկայություն, ովքեր հավատարիմ են և տիրապետում են կառավարման տարբեր մակարդակներում մտքի, փորձի և հմտության՝ ժողովրդի քվեով և ժողովրդի ընտրությամբ՝ հասարակությանը դեպի աստվածային նպատակներ տանելու և արդարություն իրականացնելու համար: Արդարություն՝ որը հասարակության համար Ղուրանի հիմնական պատվերն է։

Այլ կերպ ասած՝ կրոնական ժողովրդավարությունը նշանակում է արդար կառավարիչների ինտեգրում արդար կառավարման մոդելով։