Pars Today

Pars Today- Ditët e zisë së martirizimit të Aba Abdullah Al-Hussein (as), nipit të Profetit të Islamit, u mbajtën me një atmosferë të veçantë në dhjetëditëshin e parë të muajit Muharrem të vitit 1446 hixhri në mbarë Iranin Islamik.

Imam Hosseini dhe shokët e tij besnikë u martirizuan në Qerbela më 10 Muharrem të vitit 61 hixhri. Sipas Pars Today, në të njëjtën kohë me muajin Muharrem dhe ditët e zisë për martirizimin e Imam Huseinit (AS) dhe shokëve të tij besnikë, ndjekësit e Sejed al-Shohada (AS) në Iran shkuan në vendet e shenjta, teqetë, xhamitë dhe huseinietë e tyre, të cilët të veshur me të zeza vajtuan për dëshmorët. Që nga kohërat e lashta në Iran, veshja e rrobave të zeza ka qenë një simbol i trishtimit dhe pikëllimit. Nëse dikush pësonte një tragjedi dhe humbte të dashurit e tij, për zi ishte zakon të vishnin të zeza.

Në vazhdim të këtij raporti nga Pars Today, mund të shihni fotografi të popullit iranian duke vajtuar për prijësin e dëshmorëve:

** Tubimi i Foshnjave Hosseini është një ritual në kujtim të fëmijëve që ranë dëshmor në ngjarjen e Qerbelasë në ditën e Ashures 61 Hixhri. Kjo ceremoni mbahet çdo vit në mëngjesin e së premtes së parë të muajit Muharrem në xhamitë, huseinietë dhe teqët në qytetet e Iranit dhe në disa vende të botës, përfshirë Indinë, Pakistanin, Bahreinin, Irakun, Arabinë Saudite, Turqinë dhe Afganistanin. Në këtë ceremoni, nënat me foshnjat e tyre veshin rroba jeshile, shalle dhe shirita koke. Vajtimi dhe përkujtimi i fëmijëve dëshmorë të Ashures, mbajtja e djepave dhe këndimi i ninullave për fëmijët nga nënat, është një nga ceremonitë e lashta fetare në Iran.

** Ndezja e pishtarëve është një nga ritualet e zisë së ditëve të Muharremit në Iran dhe Irak. Në këtë ritual, nëpër rrugë, sheshe dhe vende të shenjta rrotullohen zjarret.

Mbajtja e palmës është një nga ritualet tradicionale të zisë së iranianëve për Imam Huseinin (AS). Në këtë ritual, një arkivol në formë palme me një mbulesë të zezë dhe e zbukuruar me shalle dhe pasqyra të ndryshme shumëngjyrëshe, mbartet nga njerëzit në huseinie, teqe dhe vendet ku mbahet zija e Muharremit. Mbajtja i palmave është më i zakonshëm në qytetet dhe vendbanimet përreth shkretëtirës qendrore të Iranit.

** Rrahja e gjoksit është një prej zakoneve të lashta të zisë së njerëzve të qytetit Shahrood të Iranit. Kjo ceremoni është një lloj goditjeje e gjoksit në të cilën çdo person lidh dorën e majtë në belin e personit pranë dhe godet gjoksin me dorën e djathtë. Ky ritual vazhdon me përkuljen lart e poshtë të popullit të Shahrood (që vjen nga bujqësia) dhe është një simbol i nguljes së lopatave në tokë për të kërkuar bereqet. Kjo gradualisht është kthyer në një traditë.

** Ceremonia e qirinjve Pailamaq (rrotullimi i qirinjve) është një ceremoni e lashtë që daton njëqind vjet më parë. Në këtë ritual, i cili fillon në ditën e Tasuas dhe vazhdon deri në mbrëmje, vajtuesit individualisht ose në grupe prej disa personash ndezin 41 qirinj para 41 xhamive të qytetit dhe duke kënduar vajtimet tradicionale të këtyre ditëve, mbajnë zi për Imam Huseinin (AS) dhe shokët e tij.

** Rituali i shfaqjes tradicionale  tazie, është një lloj shfaqjeje fetare që rrjedh nga ngjarjet e trishtueshme historike dhe epike rreth ngjarjes së Qerbelasë dhe martirizimit të Imam Huseinit (a.s.) të Ehli Bejtit dhe shokëve të tij dhe vuajtjeve të familjes së Profetit të dashur të Islamit (a.s.). Ky ritual mbahet në djetëditëshin e parë të Muharremit në Iran.

** Sham Ghariban, në literaturën dhe elegjitë në gjuhën persiane, thuhet se është perëndimi i diellit i ditës së Ashures dhe zija e kësaj nate. Vajtimet e kësaj ceremonie kujtojnë shpërnguljen e familjes së Imam Huseinit (a.s.) dhe të burgosurve dhe fëmijëve që i mbijetuan incidentit të Qerbelasë, të cilët ishin në shkretëtirën e Qerbelasë në mbrëmjen e Ashures, pa strehë në errësirën e natën. Disa zakone të veçanta, si ndezja e qiririt apo ulja në errësirë, e bëjnë zinë këtë natë të ndryshme nga netët e tjera të Muharremit.

**Tradita e lyerjes me baltë është një nga trashëgimitë shpirtërore më të rëndësishme të provincës Lorestan të Iranit dhe shpreh pikëllimin e thellë të popullit të këtij vendi në zinë e Imam Huseinit (a.s.) dhe shokëve të tij besnikë në Ashuren Huseiniane, e cila organizohet çdo vit me cilësi të veçanta.

Njëkohësisht me ditën e 10 të Muharremit dhe ardhjen e Ashures së Imam Huseinit, banorët e provincës Lorestan të Iranit, duke mbajtur traditën e "Lyrjes me Baltë" dhe duke luajtur instrumentin "Chamarone", tregojnë kulmin e trishtimit të tyre në zi për humbjen e Huseinit (a.s.) për të treguar se më shumë se 1400 vjet kohë nuk ka qenë në gjendje të zvogëlojë vuajtjet e muslimanëve nga tragjedia e Huseinit (AS).