Իսլամաֆոբաին արևմուտքում 49
Հոկտեմբեր 06, 2018 15:52 Asia/Tehran
Այս հաղորդման ընթացքում անդրադարձ է կատարվել ֆուտբոլի աշխարհի առաջնությունում Ֆրանսիայի հաղթանակին և Ֆրանսիայի ազգային հավաքականին, որի խաղացողների մեկ երրոդը մուսուլմաններ են: Այս խնդիրը արժանացել է որոշ լրատվամիջոնցերի ու թուիթեր սոցիալական կայքի օգտատերերի ուշադրությանը: Այս հաղորդման մեջ այս տեսանկյունից ենք անդրադարձել իսլամաֆոբիայի խնդրին:
2018թ. Ռուսաստանում անցկցված ֆուտբոլի աշխարհի գավաթի մրցություններին Ֆրանսիայի հավաքականի առաջնությունը և այդ հաղթանակի մեջ նկատի առնելով մուսուլման և էմիգրանտ խաղաղցողների դերակատարությունը թուիթերի մեծ թվով օգտատերեր կարևորել են Ֆրանսիայում իսլամատյացության ու այլաատյացության քաղաքականություններին վերջ տալու անհրաժեշտությունը: Փոլ Փուբգան, ով եզրափակիչ խաղում խփել է Ֆրանսիայի հավաքականի գոլերից մեկը, և նրա վեց այլ թիմակիցները մուսուլմաններ են: 2018թ. ֆուտբոլի աշխարհի առաջնությունում Ֆրանսիայի ազգային հավաքականի խաղացողների մոտ 80 տոկոսը էմիգրանտների զավակներն են, որ նրանց մեկ երրորդը մուսուլման են: Դա այն դեպքում է, որ էմիգրանտները Ֆրանսիայի բնակչության 10 տոկոսն են կազմում: Այդ կապկցությամբ թուիթերի օգտատերեից մեկը գրել է.«Չնայած Ֆրանսիայում վավերացված հակաիսլամական օրենքներին չպետք է մոռանանք, որ հենց մուսուլմաներն էին, որ ֆոտբոլի աշխարահի գավաթի խաղերին օգնեցին Ֆրնասիայի հավաքականը հասնի չեմպիոնի կոչմանը»: Մի այլ օգտատիրոջ գրությամբ.«Աֆրիկացիներն ու մուսուլմանները Ֆրանսիացիներին չեմպիոնի կոչում պարգևեցին և այժմ Ֆրանսիան նրանց արդարություն պետէ է պարգևի»: Անդրադառնալով Ֆրանսիայում մուսուլմանների ու էմիգրանտների մասնակցությամբ առաջնության առիթով տոնակատարության անցկացմանը մի այլ օգտատեր էլ Ֆրանսիայի այլատյաց ու իսլամատյաց քաղաքականությունները ամոթալի է համարել: Եվրոպայում Ֆրանսիան ամենամեծ թվով մուսուլման բնակչությունն ունի: Ֆրանսիայի պաշտոնական կառույցները այդ երկրի մուսուլմանների թիվը վեց միլիոն են հաշվարկել: Այնուամենայիվ Ֆրանսիայի մուսուլմանները կանգնած են տարբեր խտրականությունների, սահմանափակումների ու ռասիստական ու ատելության հողի վրա իրականացվող հարձակումների առջև: 1990թ. կեսերին մուսուլման աղջիկների համար դպրոց հաճախելու հարցում սահմանափակումներ առաջացնելով, Եվրոպայում Ֆրանսիան համարվում է իսլամաֆոբիայի հոսանքի առաջատարը: Այս սահմանափակումները ոչ միայն հիջաբ կրող աշակերտուհիների համար էր, այլ նաև հանրային վայրերում արգելքներ ստեղծվեցին հիջաբ կրող կանանց ու աղջիկների համար:
Մուսուլման կանանց համար սահամանփակումներ առաջացնելու հարցում Ֆրանսիայի կառավարության քայլերը կատարվել են աջակողմյան ծայրահեղական խմբերի պահանջների հիմունքով: Չնայած որ սիոնիստական հոսանքները ուժգնորեն աջակցում են այդ հոսքանքներին: Ներկայումս Եվրոպայում հրեաների մեծ մասը գտնվում են Ֆրանսիայում: Սիոնիստներն ու Սիոնիստական ռեժիմը ազդեցիկ լոբբի ունեն Ֆրանսիայի կառավարության մեջ: Ֆրանսիայի մեծ թվով քաղաքական, անվտանգության ու հետախուզական ոլորտի պաշտոնյաներ ինչ-որ կերպ կապ ունեն հրեաների հետ: Նրանք փորձում են հրեաատյացության ծավալների ընդլայնմամբ շարունակ արտոնություններ ստանալ Ֆրանսիայի կառավարությունից և ծածկել օկուպացված Պաղեստինում սիոնիստական ռեժիմի հանցագործությունները: Անցած մի քանի տարիների ընթացքում Ֆրանսիայում մի քնաի ահաբեկչական քայլեր են իրականացվել: Քայլեր, որոնց արմատները գտնվում են մուսուլմանների նկատմամաբ Ֆրանսիայի կառավարության խտրական մոտեցումների և Իրաքում, Սիրիայում ու Լիբիայում այդ երկրների կողմից թաքֆիրական ու ահաբեկչական հոսանքներին ցուցաբերվող աջակցության մեջ: Արևմուտքում, լինի դա ֆրանսիայում, Գերմանիայում կամ թե Բրիտանիայում իրողությունները ցույց են տալիս, որ մուսուլմանները կառուցողական դերակատարություն են ունեցել: Բ աշխարհամարտից հետո թուրքերը կարևոր դերակատարություն են ունեցել գերմանիայի վերակառուցման մեջ: միևնույն ժամանակ գաղութատիրության ժամանակաշրջանում Հյուսիսային Աֆրիկայի մուսուլմանները գաղթել են Ֆրանսիա և բռնությունների ու խոշտանգումների ենթարկվելով հանդերձ հավատարիմ են մնացել Ֆրանսիայի հասարակությանն ու այդ երկրի սահմանադրությանը: Հակաիսլամական քաղաքականությունները և մուսուլմանների քաղաքացիական իրավունքների ոտնահարումը առթել են մուսուլման երիտասարդների դժգոհությունը: Ֆրանսիան այն դեպքում է կարևորում խոսքի ազատությունը, երբ ինքը 19-րդ և 20-րդ դարերի ընթացքում Հյուսիսային Աֆրիակայի միլիոնավոր մուսուլմանների սպանության պատճառ է դարձել: Նույնիսկ մինչև Բ աշխարհամարտի ավարտը Ֆրանսիան Հյուսիային Աֆրիկայում շարունակեց իր գաղութատիրական դերակատարությունը: Սակայն Ֆրանսիայի կառավարությունը հաշվի չառնելով Աֆրիկայի ու մասնավորապես Ալժիրի մուսուլմանների նկատմամբ Ֆրանսիացիները վերաբերմունքի պատմական անցյալը և Սիրիայում ահաբեկչական խմբերին ինչպես ԻԼԻՊ-ին ցուցաբերած աջակցության հետևանքները՝ Ֆրիանսիայում ահաբեկչական քայլերի արմատները որոնում է իսլամի ծայրահեղականության ու Ղուրանի կողմից բռնության հովանավորման սխալ եզրակացությունների մեջ: Հետևաբար ընդլայնվում են իսալմաֆոբիայի ու իսլամատյացության ծավալները և չնայած որ այդ ամենը հակասում են Ֆրնասիայի սահմանադրության ու մարդու իրավունքների համաշխարհային հռչակագրի մեջ առկա կրոնական ազատության մասին օրենքներին նրանք արդարացնում են մուսուլմանների համար սահմանափակումներ առաջացնելու քայլերը:
Ֆրանսիայի մուսուլմաններին անտեսել հնրավոր չե: Իսլամաֆոբիայի ու իսլամատյացության ծավալների ընդլայնումը մուսուլմաններին լուսանցք մղելուց բացի այլ ազդեցություն չունի: Մուսուլմաննեի նկատմամբ խտրական մոտեցումները պատճառ են դառնում նրանք ապրեն մի հասարակության մեջ որտեղ նույնիսկ երկրորդ կարգի քաղաքցիներ չեն համարվում: Ֆրանսիայի ֆոտբոլի ազգային հավաքականի մուսուլման խաղացողները առանց որևէ մեկի հովանավորության հասել են առաջադիմության այն աստիճանի, որ ընտրվել են որպես ազգային հավաքականի անդամ: Ֆուտբոլի աշխարհի առաջնության մեջ չեմպիոնի կոչմումին արժանանալը նրանք մեծ պարծանք են համարում և՛ իրենց և՛ Ֆրանսիայի համար: Նրանք հպարտանալու առիթ են ստեղծել Ֆրանսիայի համար: Հենց այնպես ինչպես իրնեց հայրերը Ա և Բ աշխարհամարտերի ընթացքում պատերազմել են Ֆրանսիայի համար: Մի քանի տարի առաջ Ա և Բ աշխարհամարտերում Ֆրանսիայի ճակատում զոհված որոշ զինվորների գերեզմանները անարգվել են իսլամատյացների ու սիոնիստների կողմից: Նրանք կոտրել են նրանց գերեզմանաքարերը և որոշ գերեզմանաքարերի վրա սվաստիկա են նկարել: Հայտարարելով որ այդ գերեզմանաքարերը պատկանում են Ֆրանսիայի մուսուլման զինվորներին այդ երկրի ժամանակի նախագահ Նիկոլայ Սարկոզին այդ քայլը համարել է ամոթի խարան Ֆրանսիայի պատմության մեջ: Արդյոք մզկիթների վրա հարձակումները, մուսուլման կանանց մահվամբ սպառնալը, մուսուլման աշակերտների վրա հարձակվելը, մուսուլմանների նկատմամբ ատելություն դրսևորող ելույթների տարածումը Ֆրանսիայի համար ամոթի խարաններ չե՞ն այն երկրի համար, որ իրեն խոսքի ազատության ու ժողովրդավարության օրրան է համարում: Արդյոք մուսուլմանների համար տարբեր սահմանափակումներ առաջացնելու հարցում առաջատար լինելը ամոթի խարան չէ՞ ֆրանսիայի կառավարության համար: ՌԴ-ի 2018թ. ֆուտբոլի աշխարհի առաջնությունում Ֆրանսիայի հաղթանակից հետո թուիթերի օգտատերերից մեկը՝ Շահաբ Էսֆանդիարին գրել է.«Հարգելի Ֆրնասիա, շնորհավորում եմ հաղթանակի կապակցությամբ: Ձեր թիմի 80 տոկոսը աֆրիկացիներ էին: Բարեհաճեք վերջ տալ ռասիզմին ու այլատյացությանը: Ձեր թիմի 50 տոկոսն էլ մուսուլմաններ էին: Բարեհաճեք ձեր վերջ տալ իսլամաֆոբիային: Նրանք աշխարհի 2-րդ գավաթը ձեզ պարգևեցին: Խնդրում եմ արդարություն պարգևեք նրանց»: Հուսանք, ֆուտբոլի աշխարհի առաջնությունում մուսուլմանների կողմից Ֆրանսիայի հավաքականին պարգևված չեմպիոնի կոչումը այդ երկրում ընդմիշտ կասեցվի իսլամաֆոբիայի ալիքը և աշխարհի համար հայտնի դարձնի Ֆրնասիայի հակաիսլամական քարոզչությունների կեղծ բնույթը:
