Kurrë mos e nënvlerësoni një Perandori të plagosur dhe të kalbur!
Kurrë mos e nënvlerësoni një Perandori të plagosur dhe të kalbur që shembet në kohë reale. Funksionarët perandorakë, edhe në cilësinë "diplomatike", vazhdojnë të deklarojnë paturpësisht se kontrolli i tyre ekskluziv mbi botën është i detyrueshëm.
Nëse nuk është kështu, konkurrentët mund të dalin dhe të grabisin vëmendjen – të monopolizuar nga oligarkitë amerikane. Mënyra perandorake kundër konkurrentëve gjeopolitikë dhe gjeoekonomikë mbetet e njëjtë: ortek sanksionesh, embargo, bllokada ekonomike, masa proteksioniste, rrënim i kulturës, nxitje e konflikteve ushtarake në vendet fqinje dhe kërcënime të ndryshme. Por mbi të gjitha, retorika luftënxitëse – aktualisht e ngritur në kulm. Hegjemoni mund të jetë “transparent” të paktën në këtë fushë, sepse ai ende kontrollon një rrjet masiv ndërkombëtar të institucioneve, organeve financiare, politikanëve, CEO-ve, agjencive të propagandës dhe industrisë së kulturës pop. Prandaj kjo paprekshmëri e supozuar e rrit paturpësinë e tij. Shpërthimi i Nord Stream 1 (NS1) dhe Nord Stream 2 (NS2) - të gjithë e dinë se kush e bëri atë, por i dyshuari nuk mund të përmendet - e çoi në një nivel tjetër projektin perandorak të ndërprerjes së energjisë së lirë ruse nga Evropa dhe të shkatërrimit të ekonomisë gjermane. Nga perspektiva perandorake, nënkomploti ideal është shfaqja e një Intermariumi të kontrolluar nga SHBA - nga Balltiku dhe Adriatiku deri në Detin e Zi - të udhëhequr nga Polonia, duke ushtruar një lloj hegjemonie të re në Evropë, në bazë të Iniciativës së Tre Deteve. Por siç duket, kjo mbetet një ëndërr e lagësht. Në "hetimin" e dyshimtë të asaj që ndodhi në të vërtetë me NS1 dhe NS2, Suedia u luajt si Pastruesi. Kjo është arsyeja pse rezultatet e "hetimit" nuk mund të ndahen me Rusinë. Pastruesi ishte aty për të fshirë çdo provë inkriminuese. Sa për gjermanët, ata e pranuan me dëshirë rolin e dordolecit. Berlini pretendoi se ishte sabotim, por nuk guxonte të thoshte nga kush. Kjo është në fakt aq e keqe sa duket, sepse Suedia, Danimarka dhe Gjermania, dhe e gjithë BE-ja, e dinë se nëse vërtet përballen me Perandorinë, në publik, Perandoria do të godasë ashpër, duke prodhuar një luftë në tokën evropiane. Kjo ka të bëjë me frikën – dhe jo frikën nga Rusia. Perandoria thjesht nuk mund të përballojë të humbasë "kopshtin". Dhe elitat e "kopshtit" me një IQ mbi temperaturën e dhomës e dinë se kanë të bëjnë me një entitet vrasës serial psikopatik, i cili thjesht nuk mund të qetësohet. Ndërkohë, ardhja e dimrit në Evropë paraqet një zbritje socio-ekonomike në një vorbull errësire – e paimagjinueshme vetëm pak muaj më parë në gjoja “kopshtin” e njerëzimit, aq larg zhurmave nëpër “xhungël”. Epo, tani e tutje barbaria fillon në shtëpi. Dhe evropianët duhet të falënderojnë "aleatin" amerikan për këtë, duke manipuluar me mjeshtëri elitat e frikshme dhe të vasalizuara të BE-së. Megjithatë, shumë më i rrezikshëm është një spektër që shumë pak janë në gjendje ta identifikojnë: sirianizimi i afërt i Evropës. Kjo do të jetë një pasojë e drejtpërdrejtë e debaklit të NATO-s në Ukrainë. Pyetja e vetme ka të bëjë me kohën. Moska tani është në procesin e ngadaltë por të sigurt prerjes së kokës të përfaqësuesit të Kievit, dhe përfundimisht shkatërrimit të "unitetit" të NATO-s. Procesi i torturimit të ekonomisë së BE-së është i pamëshirshëm. Dhe bota reale jashtë Perëndimit kolektiv – Jugu Global – është me Rusinë, nga Afrika dhe Amerika Latine në Azinë Perëndimore dhe madje edhe pjesë të BE-së. Është Moska – dhe në mënyrë të konsiderueshme jo Pekini – ajo që po copëton “rendin ndërkombëtar të bazuar në rregulla” të krijuar nga hegjemonët, e mbështetur nga burimet e saj natyrore, sigurimi i ushqimit dhe siguria e besueshme. Dhe në koordinim me Kinën, Iranin dhe lojtarët kryesorë euroaziatikë, Rusia po punon për të çmontuar përfundimisht të gjitha ato organizata ndërkombëtare të kontrolluara nga SHBA – pasi Jugu Global po bëhet praktikisht imun ndaj përhapjes së psiopëve të NATO-s. Një BE e de-industrializuar e përfshirë në disa shtresa toksike brenda luftës, ku NATO luan rolin e saj të testuar me kohë të Robocop-it, është skenari i përsosur i Perandorisë: një ishull prosperiteti ku ekonomia amerikane, do të ishte destinacioni ideal për Kapitalin Global, duke përfshirë edhe Kapitalin Evropian. Perandoria do të "humbë" projektin e saj të përkëdhelur, Ukrainën. Por ajo kurrë nuk do të pranojë të humbasë "kopshtin" evropian.
