Агар одамлар нима истеъмол қилиш, қай пайтда овқатланиш ва қайси миқдорда овқатланишни билишса, кӯплаб касалликлар олдини олиш мумкин бӯлади. Овқатланиш ва сув ичиш чоғида гигиеник қоидалар ва одобларини риоя этиш саломатлик гарови ва узоқ умр кӯриш асосий омилларидан бири ҳисобланади.

Аллоҳнинг зикри билан банд бўлган қалбда турли кўнгилхушликларга, инсонга манфаатсиз маишатларга жой қолмайди. Аллоҳни кўп зикр қилган банданинг қалбига унинг муҳаббатидан ўзга муҳаббат сиғмайди, сўзлаганда аввало тилида Аллоҳнинг исми жо бўлади. Сўнгра бу муборак исм аста-секин банданинг ҳалқумига, кўксига ва ахийри қалбига етиб боради. Бундай инсон тили билан Аллоҳнинг исмини айтмаса ҳам, қалби ҳамиша “Аллоҳ, Аллоҳ” деб туради.

Овқат ейишнинг ҳам одоблари бўлиб, хар бир инсон уларга амал қилишга тӯғри келади. Шунда унинг соғлиги яхшиланиб, танаси куч-қувватли бўлади. Овқатланиш одобларига риоя қилган кишининг ақли ўткирлашиб, ҳар хил касаллик ва оғриқлардан саломат бўлади.

Исломда инсоннинг зотий қадр-қиймати деб уннинг фитрати асосида берилган ҳақ, яъни унинг ақллилигидан қатъий назар берилган қадр-қийматга дейилади.

Оила аъзоларингизни ҳар бири ўзини сочиғи, тиш чўткаси, тароғи ва совунига эга бўлиши керак. Чойшабларни ҳафтада бир марта ювиб, дазмоллаб, алмаштириб туриш лозим. Энг муҳими, хоналарни тез-тез шамоллатиб туриш, ошхона асбоб-анжомларини тоза ва озода тутиш лозим. Тез бузиладиган овқатларни зинҳор сақламанг.

Исломда поклик иймондан ҳисобланади. Ислом поклик ва покланиш ишларига ўта жиддий қарайди. Дунёда Исломдан бошқа ҳеч бир дин, тузум ёки фалсафа покликни ва озодаликни иймонга тегишли даражага кўтармаган.

Инсониятнинг қобилияти ҳақни қабул қилиш ва ҳақиқатни дарк этишда бир хил эмас. Баъзилар бир латофатли ишора, бир қисқа ва мӯъжаз калом билан ҳақиқатни яхши дарк этишади. Фақат бир зикр этиш ва таъкидлаш уларни уйғотади. Бир мавъиза ва бир панд-насиҳат уларнинг руҳларида тўфонни вужудга келтиради. Ҳолбуки, баъзи шахслар эса, энг қаттиқ хитоб ва далиллар ҳам ва энг жиддий панд-насиҳатлар ҳам уларнинг вужудларига озгина таъсир ҳам етказмайди ва бу эса содда бир масала эмас.

Инсон ҳаёт экан, қувонч ва ғамни биргаликда баҳам кўришга, муҳаббат ва бахтга интилишга уринади. Ҳаёт қувонч ва чиройларидан баҳраманд бӯлиш ҳар бир инсон қалбига қувонч ва шодлик олиб киради.

Исломий таълимотлар эътиқод, ахлоқ ва аҳкомлар асосида шаклланган бӯлиб, яккапарастлик ақийдаси инсон ширк ва куфр ҳисобланмиш гуноҳлардан узоқ тутади. Хушхӯйлик инсонни зулм, гина-кудурат ва ҳасаддан узоқлантиради.

Дарҳақиқат, тежамли, меъёрида, тўғри овқатланиш соғлиқнинг асосий гаровларидан эканлигини ҳозирда турли соҳа олимлари такрор-такрор таъкидламоқдалар. Исломдаги овқатланиш одоблари бу талабларнинг барчасига жавоб берибгина қолмай, улардан устун туради ҳам.