Одамнинг неча йиллик ҳаёти орасида ёшлик, умрнинг баҳори деб аталади. Ёшликнинг ӯзига хос кӯркамлиги бӯлиб, инсон шахсияти шу даврда ташаккулланади. Умид ва муҳаббат ғунчалари очилиб, ҳаяжонли туйғулар ва турли фикру хаёллар ёшларни қамраб олади.

Динимизда ота-онанинг фарзанд олдидаги бурчларига катта эътибор берилади. Зеро фарзанднинг ҳақлари қанчалик мукаммал адо этилса, улар шунчалик салоҳиятли бўлиб улғаяди. Бундай фарзандлар эса келажакда ватан равнақи, дину диёнат ривожига ўз ҳиссасини қўшадиган инсонлар бўлиши аниқ.

Фарзанд тарбияси жамиятнинг таважжуҳини ӯзига жалб этиб келган масалалардан бири ҳисобланади. Аллоҳи зулжалол Қуръони каримда инсон тарбияси ҳақида сӯз юритиб,муносиб тадбирларни назарда тутган.

Болалик чоғида тоат-ибодат амалларини бажо келтириш уларни яхши тарбиялаб ўспиринлик даврида бу амалларни жуда осон бажо келтиришнинг сабабига айланади.

Болалик пайтида энг муҳим ўлчам ва меъёрлардан бири бу диний тарбия ҳисобланади. Болада диний тарбияни ривож-равнақ бериш учун уша болалик давридан бошлаб уни ушбу руҳия билан тарбиялаш лозим бўлади, токим у бу дунёда иллоҳий раҳмат нишоналари билан ошно бўлса. Ва шу билан бирга у Аллоҳ таоло билан алоқа ўрнатиб аста-секинлик билан унинг жону-дилида диний ибодатларни бажо келтириш вазифаси жой олади.

Фарзанд ӯз замони илмларини ӯзлаштиришга ҳақлидир. Ислом дини азиз пайғамбари ҳазрат Муҳаммад (с) бу борада буюрмишлар: Фарзанднинг ота-онага бӯлган ҳақларидан болани яхши тарбиялаш, спорт турлари, жумладан сувда сузиш ва ӯқ отишни ӯргатиш, шунингдек унга ҳалол ризқдан едириш ҳисобланади.

Мутахассислар фикрига кӯра болалар эшитадиган нарсаларига кӯра кӯрадиган ҳодислардан таъсирланишади. Ота-оналар ҳам фарзанд тарбиясида бу жиҳатларга таважжуҳ қилишларига тӯғри келади.

Оиладаги муҳит ота-она ўз маъсулиятларини ҳис қилиши билан барқарор бўлади. Болаларнинг одобли бўлиб улғайиши учун ота-она билан бир қаторда маҳалла-куй ҳам катта ибрат мактабидир.

Фарзанд тарбиясидаги энг биринчи қиладиган ишимиз айтган сӯзимиз қилмишимизга мутобиқ бӯлишига таважжуҳ қилишимиздир. Яъни фарзанд ишончини қозониш ота-она учун муҳим.

Маълумки, ота-оналарнинг фарзандлар билан муомаласи раҳм-шафқат ва меҳр-муҳаббат устига қурилади. Бунда шак-шубҳа йўқ. Шунга қарамай, ота-оналарнинг айрим муносабатлари фарзандлар назарида соф меҳр-муҳаббатга зид бўлиб кўринади. Бу фарзандларни жазолаш, уларга буйруқ бериш, шунингдек, баъзи кўнгилочор машғулотлардан ман қилиш, баъзи болалар билан ўртоқлашишдан огоҳлантириш ва шунга ўхшаш ишларда ўз аксини топади. Демак биз муомала мувозанатини сақлашга, бошқача қилиб айтганда, фарзандларимиз бил