Pars Today

Në këtë program, ne do të flasim për zakonet e muajit të shenjtë të Ramazanit në Siri. Qëndroni me ne.

Siria, zyrtarisht Republika Arabe e Sirisë, është një vend në Azinë Jugperëndimore. Damasku është kryeqyteti i Sirisë dhe Alepo është qyteti më i madh në vend. Siria ka një popullsi prej rreth 20 milion banorësh dhe Islami është feja zyrtare e këtij vendi.

Populli i Sirisë i kushton vëmendje të veçantë muajit të Ramazanit, madje edhe në kohë lufte. Kur arrin muaji i shenjtë i Ramazanit, njerëzit e këtij vendi i kushtojnë vëmendje të veçantë mbajtjes së zakoneve të tradicionale të këtij muaji për t'i treguar të gjithëve se myslimanët nuk janë ashtu siç i prezanton ISIS-i. Nga ditët e fundit të Sha'banit, aroma e Ramazanit mund të ndihet në cdo rrugë të Damaskut.

Pazare të mbushura me njerëz, xhami të pastra, shtëpi të pastruara nga pluhuri, si dhe leksione nga misionarë dhe studiues dëgjohen në qendrat kulturore të qytetit ... I gjithë qyteti duket se ka shkuar për të mirëpritur festën e Zotit, gjë që ata janë përpjekur të bëjnë gjithmonë.

Në Damask, drejtuesit e Sheriatit dhe zyrtarët e Sheriatit janë përgjegjës për shpalljen e fillimit të Ramazanit, me ndihmën e hulumtuesve nga shoqëritë shkencore. Natën e fundit të Sha'banit, zyrtarët monitorojnë qiellin për orë të tëra në mënyrë që ata të mund të shohin gjysmën e hënës në kohën më të mirë. Duke parë gjysmë hënën e Ramazanit, kreu i Shariat kërkon nga media që të informojnë publikun dhe ta shpallin këtë nëpër xhami. Tani e tutje, duhet të prisni për të dëgjuar zërat e lajmëruesve të saharit në rrugët e qytetit, të cilët me zërin e tyre shpallin ardhjen e këtij muaji.

Unë jam "Ala Seyed". Një mysliman sirian. Rreth 90% e njerëzve të Sirisë janë myslimanë. Të krishterët gjithashtu jetojnë në zonën ku ata jetojmë dhe e respektojmë këtë muaj. Ata na sjellin iftar edhe gjatë iftarit. Pas disa vitesh luftë me ISIS, Siria tani ka nuhatur paqe për dy ose tre vjet dhe ceremonitë fetare po mbahen po aq të lavdishme sa në vitet para ISIS. Për shembull, para mbërritjes së muajit të shenjtë të Ramazanit, bashkatdhetarët e mi përpiqen të vendosin modelet e gjysmëhënës së Ramazanit në shtëpinë e tyre dhe ta zbukurojnë shtëpinë e tyre me të. Ata gjithashtu ftojnë të afërmit dhe miqtë në shtëpinë e tyre gjatë Iftarit dhe i argëtojnë ata. Në agim, pleqtë e rajoneve të ndryshme të Sirisë luajnë instrumente dhe zgjojnë njerëzit për agimin. Lajmëtarët zakonisht dalin në rrugë me moton "Abu Tabla" dhe duke luajtur daullet e tyre i ftojnë njerëzit që t'i binden dhe t'i shërbejnë Zotit dhe të hanë saharin për agjërim.

Muaji i Ramazanit në Siri është i lidhur me disa tradita. Populli sirian gjuan me topa për njofitmin e Iftarit për t'i njohur të gjithë për kohën e Iftarit. Rrugët e Damaskut, të cilat janë më të ngarkuara se kurrë gjatë muajit të shenjtë të Ramazanit, bëhen të shkreta ndërsa afrohet koha e Ezanit të Maghribit dhe ato boshatisen nga kalimtarët sapo të dëgjohet thirrja Allahu Ekber në altoparlantët e xhamive. Iftari në Damask nuk ka kuptim përveçse në shtëpi dhe në xhami. Këto ditë, ezani dhe tekbiri dëgjohen në xhami dhe shtëpitë janë zbukuruar me flamuj me hadithe profetike dhe ajete Kur'anore të shkruara mbi to.

Në të kaluarën fenomeni i thënies së tregimeve ishte i zakonshëm në kafenetë siriane; Por gjatë muajit të shenjtë të Ramazanit dhe gjatë njoftimit të kohës së Iftarit, tregimtarët dalin në rrugë dhe kudo që njerëzit udhëtojnë më shumë, ata zgjedhin atë vend për të mbajtur ceremonitë e tyre.

Pranë Xhamisë së Madhe të Damaskut, tregimtarët u tregojnë njerëzve historitë e "Zir Salem" dhe "Antara Bin Shaddad" dhe të gjithë i dëgjojnë historitë duke mbajtur nargjilenë e tyre në duar dhe duke lëvizur kokën majtas dhe djathtas. Në zonat e pasura të Sirisë, ju gjithashtu mund të shihni një fenomen të njohur si tenda të Ramazanit. Këto çadra vendosen çdo vit pranë restoranteve të mëdha dhe hoteleve me pesë yje, ku të pasurit gjejnë një justifikim për të mbledhur donacione publike, zeqate, lëmoshë dhe shlyerje, që përfshijnë para, mallra dhe ushqime, për të varfrit. Sirianët kanë një proverb interesant për muajin e Ramazanit që thotë:

 Dhjetëditëshi i parë i Ramazanit është "dhjetëditëshi i ushqimit", një aludim i vëmendjes dhe zellit të njerëzve në përgatitjen e vakteve. Dhjetëditëshi i dytë është "Dhjetëditëshi i veshjeve", një aludim për blerjen e rrobave dhe festimin e Fiter Bajramit. Dhjetëditëshi i fundit është "Dhjetëditëshi i ëmbëlsirave", një aludim për përgatitjen dhe shitjen e ëmbëlsirave të famshme në tregje. Kjo fjalë e urtë aludon tek agjëruesit që t'u kushtojnë vëmendje vakteve të tyre në Dhjetëditëshin e parë të Ramazanit, duke blerë rroba për Fiter Bajramin në Dhjetëditëshin e dytë dhe duke përgatitur një shumëllojshmëri ëmbëlsirash për Fiter Bajramin në Dhjetëditëshin e tretë. Në Dhjetëditëshin e fundit, rrugët dhe tregjet e Damaskut të tilla si Hamidiyeh, Khan Gomarak, Asruniyeh, Hamra dhe tregje të tjera të famshme për shitjen e frutave dhe perimeve janë të mbushura plot me njerëz nga mesdita e deri në natën pas lutjeve.

Populli i Sirisë i kushton vëmendje të veçantë muajit të Ramazanit, madje edhe gjatë luftës. Këtë muaj, dashamirësia dhe mirësjellja është e lartë në mesin e të gjithë sirianëve. Dashuria dhe miqësia rriten në shoqërinë siriane gjatë Ramazanit dhe shkëmbimi i shprehjeve të dashurisë mes tyre arrin kulmin. Ata gjithashtu ftojnë njëri-tjetrin në tryezën e Iftarit. Ndihma për nevojtarët dhe dhënia e zeqatit, lëmoshës, shlyerjes, mbledhja e pasurisë dhe e mallrave të tjera për shpërndarje midis nevojtarëve janë ndër veprimtaritë e këtij muaji. Këtë muaj, komitetet e bamirësisë përgatisin pako ushqimore, përfshirë orizin, sheqerin, vajin dhe fasulet dhe ua dorëzojnë familjeve në nevojë dhe të varfërve. Sipas traditës siriane, ata mblidhen rreth tryezave të mëngjesit. Ushqimet përfshijnë perime, mish, peshk, çaj, ëmbëlsira , ullinj, vezë, djathë, qebap, sallata, të cilat janë ushqimet më të rëndësishme në këtë muaj. Të tjerët lexojnë Kur'anin deri në namazin e drekës. Gjatë iftarit, njerëzit hanë oriz, peshk, mish dhe perime për iftar. Në Verilindje, ushqime të tilla si orizi, mishi arab dhe peshku shërbehen me kos me besimtarë të tjerë në iftar.

Zyrat qeveritare, institucionet dhe qendrat në Siri fillojnë punën e tyre me një orë e gjysmë me vonesë gjatë muajit të shenjtë të Ramazanit. Por në tregje, shumica e dyqaneve janë të mbyllura në orët e para të ditës dhe rreth mesditës dhe pronarët e dyqaneve nisin të ngrenë grilat e dyqaneve të tyre sa më shumë që i afrohemi perëndimit të diellit, pasi aq më shumë tregjet rihapen dhe aq më shumë njerëz lëvizin në to. Ne përgatisim iftar për njëri-tjetrin në kohën e iftarit dhe zakonisht në ditët e fundit të Ramazanit shkojmë në xhami natën pas iftarit dhe lexojmë Kuran deri në mëngjes. Siria është një nga vendet më të famshme në botë në fushën e ëmbëlsirave dhe shitja dhe blerja e ëmbëlsirave lulëzon në këtë muaj. Tregjet shesin një shumëllojshmëri ëmbëlsirash të njohura, të tilla si kenaqeh dhe nash, të cilat bëhen nga sheqeri, fistiqet dhe gjalpi, ose pasta të famshme me bukë dhe fasule. Qëndrimi zgjuar gjatë natës janë të zakonshme në mesin e familjeve siriane gjatë gjithë vitit, por ato janë më të zakonshme midis sirianëve gjatë muajit të shenjtë të Ramazanit.

Nata e njëzet e shtatë e muajit të shenjtë të Ramazanit është e njohur në mesin tonë sirianë si Nata e Kadrit dhe në këtë natë ne lutemi në xhami deri në mëngjes dhe mbajmë ceremoninë e ringjalljes. Në dhjetëditëshin e fundit, rrugët dhe tregjet e Damaskut të tilla si Hamidiyeh, Khan Gomarak, Asruniyeh, Hamra dhe tregje të tjera të famshme për shitjen e frutave dhe perimeve janë të mbushur me njerëz nga mesdita deri në natën pas lutjeve, dhe kështu ata festojnë Fiter Bajramin. Këto ditë shitjet lulëzojnë përsëri në tregjet siriane dhe njerëzit vërshojnë në treg për të blerë rroba të festës dhe ëmbëlsira të veçanta. Një ditë para Fiter Bajramit, artileria e ushtrisë siriane bën qitje me topa për të njoftuar fundin e Ramazanit dhe ardhjen e Fiter Bajramit.

Fiter Bajrami është një nga festat më të mëdhatë  muslimanëve në Siri. Amvisat pjekin dhe gatuajnë ëmbëlsirat e Fiter Bajramit ndërsa rregullojnë dhe pastrojnë mobiliet e shtëpisë. Një kërkesë tjetër e Fiter Bajramit është që familja të përpiqet të blejë rroba të reja për fëmijët dhe të veshin rrobat më të mira. Nga ana tjetër, vendosja e pikturave me hena në duart e fëmijëve në fshatra është një tipar i vjetër që gjyshet vendosin në duart e fëmijëve dhe kështu ata marrin pjesë në kremtimin e Fiter Bajramit, duke uruar dhe gëzuar besimtarët dhe agjëruesit.

Në mëngjesin e Fiter Bajramit, ne shkojmë tek varret e të humburve tanë dhe për të vizituar të afërmit dhe miqtë dhe pas kësaj ne falim namazin e Fiter Bajramit.

Ne zakonisht shkojmë në mauzoleun e Hazretit Zainab (paqja e Zotit qoftë mbi të) me rroba të pastra dhe me hixhab dhe e nderojmë atë. Vehabizmi vë në dyshim ndërmjetësimin dhe nderimin ndërsa të mëdhenjtë myslimanë e pranojnë lutjen dhe ndërmjetësimin dhe nuk e konsiderojnë atë me kuptimin e adhurimit; Imamët e pagabueshëm (AS) janë ndërmjetësues për afrimin tonë me Zotin.