Bə Ğıbonə idi aid məxsusə bərnomə
Ğıbonə id, Xıdo bandəçəti.
Ərəfati sərzəminədə Vuğuf və mandey,bo təfəkkur kardey,Xıdovəndi veyçok zıneyro iyən xılğəti sırronku aqah bıeyroye və Məş`ər bə daxili mərıfəti rəsey vırə və Mina,çı eşği sərzəmine və bə ilahi liğa və vindemoni rəseyroye.çoko ki,İbreym(ə) deştə qırd dınyo maddiyatonku dıl bırniye,ıştə fərzəndış bə Ğıbonqo səmt bardeşe ta ilahi eşği və ıştə məhzə tərzədə bıə təslimi de vey çokə formə nışon bıdo.
Hicri-Ğəməri şərofətinə manqonku qıləyni,Zilhəccə manqe.qıləy manq ki,Həcci mevsum bəvədə bərpo bedə və sipyə olət bə tan kardə hociyon çı dınyo diyəroə vıronku bə Məkkə səmt omeydə.Zilhiccə manq jıqo bızın insoni bə Mutəalə Xıdo oqardemoni zəmone.qıləy manq ki,çı qınon bandon de Həcci mənosik iyən mərosimi ov bedə şedə və çı Hociyon tobə ğəbul bedə. Zilhiccə manq Xıdo Kə təvof kardey ləbbyek votey,ıştə nəfsi səpe ko kardey və əziyyət kəşey manq iyən çı əxloğ iyən irfoni təkamuli manqe.Xıdo-Rəsul(s)-i omə rəsə ki,Xıdovəndi palu xeyə əməl və ibodət,hiç qıləy əyyam və rujonədə bəsə Zilhiccə manqi sıftənə da rujisə vey mahbub ni.ın manq rəsə zəmonədə.peyğombər(s) iyən çə həzrəti əshob de ziyodə ibodəti məşğul bedəbin.
Yolə Ğıbonə id,İslomi dıjdə çoqlə idonkuye ki,şərofətinə Zilhiccə manqi daminə ruji ğərolış qətə.qıləy id ki,ilahi saxtə imtovonon və həzrəte İbreym(ə)-i deştə mislış nıbə pərvərdıqori miyono eşğ ofəyə səhnəon bə yod dənə və təcəlli pəydu kardə zəmone.mısılmınon Ğıbonə idi çı bandəçəti,dılon bə ilahi ğurbi nezəti,nəfsi əsorətiku ozodəti iyən çı imon və yəğıni zizə kardə ruji id qətedən və şoyvonəti kardedən.
Ğıbonə id çı tohidi təcəlli pəydu kardə iyən çı hociyon vey dıjdə ruj bə hisob omeydə.çoko ki,İmom Sadığ(ə) “Yəvməl-Həccul-Əkbər” cumlə ki,tobə mıborəkə surədə zikr bıə,Ğıbonə idi rujış zınə.”İd”-i kəlmə luğətədə oqardemoni mənoədəy və istilohi mənoədə həm bə Subhonə Xıdo tərəf oqardey mənoədəy.bın şərif iyən mığəddəsə ruji Xıdovənde-Mutəali əto iyən baxşeşon deçəy rəhməti bə ico, bəçəy bandəon nozil bedə.çən,boənən Ğıbonə idi ruji deştə ibodət iyən razo-niyozon,ıştə dəvardə qınoon ıştə dıli səyfədə pokkəmon,təmizkəmon və ıştəni bo çın ruji feyzonku bəhrə bardey xoto, hozzıkəmon.
Ğıbon ğurbi rəğ-rişəkuye və bə çokə koon votedən ki,inson deçəy bə vırə rosney vositə səy kardedə ıştəni bə ilahi ğurb və nezəti bırosno və bəçəy oxoş nıbə rəhməti bırəso.har qıləy itoət iyən ləyoğətinə ko ki,qıləy fərdi bə ilahi lutfi şomil kardedə,inev bə aləmon pərvərdıqori təğərrıb və nez bıeye.çoko ki, Rəsuli-Əkrəm(s) nımoji handey barədə jıqo hamyəşone:”nımoj çı har qıləy pərhizkori bə pərvərdıqori rəhməti təğərrıb və nez bıey boyis bedə”.
Imruj Ğıbonə idi ruj və bə vohidə Xıdo təğərrıb iyən nezəti ruje.çandə sa həzo zayirə mısılmon Ərəfoti səhroədə vuğufi və Məş`ərul-Həramədə mınocot iyən bəşəvnəy ibodəti bəpeştə,ıştəni bə mığəddəsə Mina sərzəmini rosneydən.Zilhiccə manqi daminə ruji Həcci mənosik və mərosim bə qıləy tale həlləkə və muhimmə mərhələ daxil bedə və bə zəmon ki,Xıdo Kə zoyiron duşbəduş və ambəam Mina sərzəminədə de”rəmyı-cəmərat” yəni de bə şəytoni sığ ğandey məşğulin.əvon vey qədə sığon ki,işəv bənav hozzışon kardə,bə şəytoni simvol bıə sutuni səmt ğandedən.
Tərcuməçi: Ə.Bağıri
