Համաշխարհային ակտիվիստներ` պահանջե՛ք ձեր կառավարություններից։ Ամերիկյան պարտադրված կարգի դեմ ոտքի կանգնելու անհրաժեշտությունը
Միացյալ Նահանգների հաջորդական ճնշումներն աշխարհի այնպիսի երկրների վրա, ինչպիսիք են Հարավային Աֆրիկան, Հյուսիսային Աֆրիկայի արաբական երկրները, Իռլանդիան, Լատինական Ամերիկայի երկրները, Իրանը, Պակիստանը, Թուրքիան, Չինաստանը, Իրաքը, Ռուսաստանը, Ինդոնեզիան, Մալայզիան, Սիրիան, Եմենը Իսրայելի ռեժիմի դեմ նրանց լռեցնելու նպատակով և մի շարք այլ գործողություններ ցույց են տալիս համաշխարհային կոալիցիայի անհրաժեշտությունը։
Քանի որ Միացյալ Նահանգների կայսրությունը մեծ խոչընդոտ է պաղեստինցիների իրավունքների, ազատության, ապագաղութացման և ինքնիշխանության, ինչպես նաև միջին տերությունների ինքնիշխանության համար, ապա մյուս կառավարությունները, հատկապես տարածաշրջանային տերությունները, պատասխանատվություն են կրում պլանավորելու և հետևելու մի շարք գործողությունների որը կհանգեցնի այս խնդրի լուծմանը:
Ակնհայտ է, որ առաջ գնալու լավագույն ճանապարհն այն է, որ աշխարհի երկրներն ավելի քիչ կախված լինեն ԱՄՆ-ի և Արևմտյան կայսրության տնտեսական հզորությունից: Չնայած այս նպատակի իրականացմանն ուղղված ջանքեր կան, ինչպիսին է BRICS-ը, սակայն այն հեռու է համաշխարհային տնտեսական կառույցները փոխելուց։
Ավելի արագ ուղիներից մեկն որը Ամերիկայի համար կդժվարեցնի արագ արձագանքել այն է որ երկրները խզեն բոլոր դիվանագիտական և տնտեսական հարաբերությունները Իսրայելի կառավարության հետ:
Եթե միջին ուժերի կոալիցիան ստեղծվեր և կոլեկտիվորեն խզեր հարաբերությունները Իսրայելի հետ, ԱՄՆ-ի համար ավելի դժվար կլիներ պատժամիջոցներ կիրառել և սպառնալ նրանց բոլորին, քանի որ ԱՄՆ-ի համար դա չափազանց թանկ կլինի:
Նման կոալիցիան կարող է սկսվել այնպիսի երկրներից, ինչպիսիք են Հարավային Աֆրիկան, Իրանը, Թուրքիան, Բրազիլիան, Կոլումբիան, Չիլիը, Եգիպտոսը, Մարոկկոն, Իսպանիան, Նորվեգիան, Իռլանդիան և այլն: Կոալիցիային կմիանան նաև այն երկրները, որոնք չեն հավակնում Իսրայելի հետ որևէ դիվանագիտական կամ տնտեսական հարաբերությունների, ինչպիսիք են Սաուդյան Արաբիան, Ինդոնեզիան, Մալայզիան, Պակիստանը և այլն։ Այլ տերություններ նույնպես կարող են միանալ այս քայլին և մեծացնել ճնշումը՝ ԱՄՆ-ի համար գործնականում անհնարին դարձնելով նրանց բոլորին թիրախ դարձնելը:
Շարժումը կարող է տեղի ունենալ, և այնպիսի երկրներ, ինչպիսիք են Կանադան, Ավստրալիան, Նոր Զելանդիան, Բելգիան և այլք, որոնք հասկանում են, որ դա ճիշտ բան է, բայց կամ չափազանց վախկոտ են, կամ այն պատճառով, որ իրենց ղեկավարները շահեր ունեն ԱՄՆ կայսերական դաշինքում: Սակայն երեւի որոշ չափով կմիանան դրան։ Օրինակ՝ Իսրայելի ռազմական բոյկոտում։
Պաղեստինի հարցով ԱՄՆ իմպերիալիզմին մարտահրավեր նետելը այլ հետևանքներ կունենա ավելի ժողովրդավարական աշխարհակարգի համար: Թեև վերը նշված որոշ երկրներ կարծում են, որ կարող են խուսափել ԱՄՆ-ի հետ հակամարտությունից՝ անտեսելով պաղեստինյան ժողովրդի վիճակը, սակայն սա կարճաժամկետ մտածողություն է երկու պատճառով:
Նախ, միայն այն պատճառով, որ նրանք կարող են խուսափել Պաղեստինի հարցում ԱՄՆ-ի զայրույթից, չի նշանակում, որ նրանք ապագայում չեն բախվի դրա հետ մեկ այլ հարցի շուրջ: Երբեք միջին ուժերի շահերից չի բխում մեծ գերտերության ենթակայության տակ ապրելը։ Նույնիսկ եթե դա ժամանակավորապես ձեռնտու է: Ոմանք ասում են՝ հիմա ի՞նչ կարիք կա վիճարկել այս հրամանը։
Ահա թե որտեղ է հայտնվում երկրորդ պատճառը: Այժմ համաշխարհային ժողովրդական շարժում կա՝ մարտահրավեր նետելու ԱՄՆ իմպերիալիզմին: Այժմ ժամանակն է օգտվելու հնարավորությունից, օգտագործելու այս էներգիան և ուղղորդելու այն դեպի ժողովրդավարական աշխարհակարգ, որն իրականում պաշտպանում է մարդու իրավունքները և ազատությունները բոլորի համար:
Կարևոր է, որ մենք օգտագործենք այս պահը՝ ԱՄՆ-ի կայսրությանը ուղերձ հղելու համար, որ սովորական բիզնեսը, որտեղ ԱՄՆ-ի գերակայությունը որոշում է միջազգային տնտեսական, քաղաքական և մշակութային ուղղությունները, ոչ ընդունելի է, ոչ էլ հանդուրժելի: ԱՄՆ-ի կայսրությունը կամ պետք է փոխվի, կամ պետք է մեկուսանա: Երբ հասնենք այդ փուլին, կտեսնենք իսրայելական վերաբնակիչների գաղութատիրության ավարտը։ Այս կերպ մենք վերջ կդնենք ապարտեիդին և ցեղասպանությունին՝ երկու մահաբեր զենքեր իսրայելցի վերաբնակիչների գաղութային զինանոցում:
Երբ Իսրայելը գլոբալ մեկուսացված լինի, նա ստիպված կլինի փոխել իր վարքագիծը: Իսրայելցիներին այլ բան չի մնա, քան դադարեցնել իրենց վերաբնակիչների գաղութատիրական ծրագիրը։
Նման արդյունքը ոչ միայն օգուտ կբերի պաղեստինցիներին և բնիկ հրեաներին, այլ նաև իրական ազդանշան կլինի, որ ԱՄՆ կայսրությունն այլևս այն չէ, ինչ նախկինում էր, և որ մարդիկ ամբողջ աշխարհից, ներառյալ ամերիկացիները, կարող են սկսել կառուցել ժողովրդավարական երկիր: Աշխարհակարգ, որն այլևս որևե գերտերության հսկողության տակ չէ: