Java amerikane e të drejtave të njeriut (2)

26 Qershori deri më 2 Korrik është Java Amerikane e të Drejtave të Njeriut. Në programin e mëparshëm, shqyrtuam pjesë të shkeljes së të drejtave të njeriut nga SHBA në rajonin e Azisë Perëndimore, ndërsa në këtë program, do të analizojmë pjesë të tjera të shkeljeve të të drejtave të njeriut në SH.B.A. në rajonin e Azisë Perëndimore dhe efektet e tij në rendin politik dhe të sigurisë në këtë rajon.

Të drejtat e njeriut dhe mbrojtja e luftënxitësve

Qeveria amerikane, e cila e konsideron veten si një polic global dhe mbrojtës të të drejtave të njeriut, ka qenë ndihmëse për të mbështetur militantët në rajonin e Azisë Perëndimore. Lufta tetë vjeçare në Irak kundër Republikës Islamike të Iranit filloi jo vetëm me planin e SHBA, por në të gjithë tetë vitet, Uashingtoni ka qenë një nga mbështetësit më të rëndësishëm të regjimit Ba'athist të Irakut. Qeveria amerikane është një nga mbështetësit kryesorë të luftës së grupeve terroriste kundër regjimit sirian. Sipas ligjvënësve dhe figurave të shquara amerikane, Uashingtoni gjithashtu mbështet luftën e koalicionit saudit kundër Jemenit. 30 zyrtarët qeveritarë të ish Presidentit Barack Obama, përfshirë ish këshilltaren e Sigurisë Kombëtare Susan Rice, ish-drejtorin e CIA John Brennan dhe ish Zëvendës Sekretarin e Shtetit Wendy Sherman, në nëntor 2018 i shkruan një letër Shtëpisë së Bardhë duke pranuar përgjegjësinë e tyre në përfshirjen e vendit në luftën shkatërruese në Jemen dhe i bënë thirrje Uashingtonit për t'i dhënë fund rolit të tij në këtë luftë. "Ne nuk donim që mbështetja e SHBA për koalicionin të kthehej në një cek të bardhë, por sot, pasi viktimat civile vazhdojnë të rriten dhe nuk ka perspektivë për përfundimin e luftës, është e qartë se kjo është ajo që ndodhi", thekson letra në fjalë. Shtetet e Bashkuara mbështesin luftërat dhe luftëtarët në rajonin e Azisë Perëndimore dhe pasojat e këtyre luftërave kanë qenë formimi i katastrofave humanitare në rajon.

Të drejtat e njeriut dhe heshtja përballë katastrofës humanitare në Jemen

Ndërsa qeveria amerikane siguron mbështetje të drejtpërdrejtë dhe të tërthortë për koalicionin Saudit në luftën kundër Jemenit, ajo nuk po ndërmerr asnjë veprim që të paktën të zvogëlojë katastrofën humanitare në Jemen. Ministria e Shëndetësisë e Jemenit në fund të vitit të pestë të luftës së koalicionit Saudit kundër vendit njoftoi se 2.5 milion fëmijë vuajnë nga kequshqyerja dhe uria dhe se gjysmë milioni gra shtatzëna ose foshnjat e tyre janë në rrezik. Gjithashtu, 18 milion jemenas vuajnë nga "pasiguria ushqimore" dhe 8,400,000 prej tyre po përballen me pasiguri të rëndë ushqimore, e cila shkakton vendin e pestë më të madhe në botë që vuan nga uria. 42,000 pacientë vdiqën për shkak të pamundësisë për t'u larguar nga vendi dhe mungesës së qasjes në ilaç. Sipas Yusuf al-Hadhri, zëdhënës i Ministrisë së Shëndetësisë të Ministrisë Jemenase, 120 raste të të sëmurëve kronikë kanë mungesë ilaçesh veçanërisht të ilaçeve kancerogjene që nuk janë në dispozicion.

Këto statistika janë vetëm pjesë e katastrofës humanitare në Jemen. Sekretari i Përgjithshëm i OKB, Antonio Guterres vazhdimisht e përshkruan katastrofën humanitare në Jemen si katastrofën më të madhe humanitare në dekadat e fundit. Sidoqoftë, qeveria amerikane, e cila pretendon se është mbrojtësi kryesor i të drejtat e njeriut në botë, nuk e sheh katastrofën humanitare në Jemen dhe madje parandalon çdo rezolutë të Këshillit të Sigurimit që dënon krimet e koalicionit saudit kundër vendit më të varfër arab në Azinë Perëndimore.

Konflikti i interesit dhe vlerave në rajonin e Azisë Perëndimore

Qasja e administratës së Uashingtonit ndaj krizës humanitare në Bahrejn, Jemen, Siri dhe Irak është një shembull i qartë i konfliktit midis interesave dhe vlerave të SHBA. Shtetet e Bashkuara pretendojnë se janë mbrojtës global i të drejtave të njeriut. Në fakt, Shtetet e Bashkuara e konsiderojnë vendosjen e normativave në sistemin ndërkombëtar si një nga burimet e fuqisë së saj dhe pretendon se duke vendosur këtë normë, ndërsa promovon të drejtat e njeriut, ajo shkon drejt forcimit të cilësisë së jetës së individëve në të gjithë botën. Sidoqoftë, kjo pikëpamje e Shteteve të Bashkuara, veçanërisht në lidhje me rajonin e Azisë Perëndimore, mbetet një kërkesë sepse ajo bëhet e zbatueshme kur nuk bie ndesh me interesat e Shteteve të Bashkuara. Kudo që vlerat e pretenduara të Amerikës bien ndesh me interesat e saj, vlerat bien viktimë e interesave të veta. Kjo është veçanërisht e vërtetë për zhvillimet në Bahrejn, Jemen, Siri dhe Irak.

Për shembull, regjimi Al Khalifa në Bahrejn, ndryshe nga vendet e tjera, kërkoi ndihmë nga një vend i huaj për të shuar protestat popullore. Më 14 Mars 2011, një muaj pasi filluan protestat popullore, Arabia Saudite filloi një operacion për të ndihmuar regjimin Al Khalifa në Bahrejn. Përveç shtypjes së protestave popullore, Al Khalifa miratoi strategji të ashpra si revokimi i nënshtetësisë së popullatës autoktone që janë kritik për status quo-në e vendit. Në total 660 shtetasve të Bahrejnit iu hoq nënshtetësia e tyre në tetë vitet nga 2011 deri në fillim të vitit 2019. Regjimi Al Khalifa revokoi nënshtetësinë e 334 qytetarëve barhejnas vetëm në gjashtë muajt e parë të 2019-ës, duke treguar se shtypja nuk kishte përfunduar edhe nëntë vite pas kryengritjes, por përkundrazi ka pasur një rritje të dukshme. Paraburgimi dhe lëshimi i dënimeve të përjetshme dhe madje edhe dënimi me vdekje janë ndër masat e marra nga Al-Khalifa kundër protestuesve bahrejnas. Vendi i vogël i Bahrejnit ka më shumë se 5,000 të burgosur politikë dhe sipas uebfaqes Mara'a al-Bahrain, vetëm midis janarit dhe majit 2019, 141 prej tyre u dënuan me burgim të përjetshëm në gjykatat e Bahrejnit. Qendra Gjirit me qendër në Australi gjithashtu shkruan se shtetësia e të gjithë atyre që janë dënuar me burgim të përjetshëm në vitin 2019 është revokuar. Në nëntë vitet e fundit, 26 dënime me vdekje u janë dhënë aktivistëve politikë dhe kritikëve bahrejnas, pesë prej të cilave janë zbatuar. Përkundër këtij niveli të dhunës dhe shtypjes qeveria amerikane jo vetëm që nuk ka arritur t'i përgjigjet abuzimeve të qarta me të drejtave të njeriut në Bahrejn, por gjithashtu i ka mbështetur ato sepse regjimi Al Khalifa është në përputhje me politikat e SHBA dhe është një pionier në normalizimin e marrëdhënieve me regjimin sionist, në botën arabe.

Vetoja kundër rezolutave të përpiluara kundër regjimit sionist dhe zbulimi i planit racist Marrëveshja e Shekullit

Një shkelje tjetër e madhe dhe e abuzimeve me të drejtat e njeriut nga SHBA në rajonin e Azisë Perëndimore është mbrojtja për krimet e regjimit të Kodsit Padyshim se regjimi sionist është aktori më i rëndësishëm në shkeljen e rëndë dhe të institucionalizuar dhe të planifikuar të të drejtave të njeriut në botë. Vrasja dhe masakrimi i palestinezëve dhe nganjëherë i libanezëve, dëbimi me forcë i palestinezëve nga trojet e tyre, shkatërrimi i shtëpive të palestinezëve dhe ndërtimi i kolonive për sionist, arrestimi i rreth 5,000 palestinezëve dhe torturimi i fëmijëve dhe grave dhe rrethimi i gjithanshëm i Rripit të Gazës që nga viti 2006, kanë qenë shkelja më e madhe e të drejtave të njeriut nga ana e regjimit sionist. Sidoqoftë, qeveria amerikane jo vetëm që nuk ndërmerr ndonjë veprim për të dënuar këto krime dhe për të mbështetur popullin palestinez, por ajo për të intensifikuar dhe rritur këto krime kundër popullit palestinez hartoi projekte të tilla si Marrëveshja raciste e Shekullit.

Pasojat më të rëndësishme të mosrespektimit të të drejtave të njeriut nga Shtetet e Bashkuara dhe abuzimi me këto të drejta në rajonin e Azisë Perëndimore janë veprimet amerikane për përhapjen e kaosit, ekstremizmit, trazirave terroriste, të strukturave të dhunshme qeveritare në disa vende arabe dhe manovrimi i autoriteteve dhe diktatorëve në këto vende, gjë e cila ka krijuar katastrofë njerëzore në Siri, Jemen, Palestinë dhe disa periudha në Irak, si dhe një situatë të ndërlikuar të të drejtave të njeriut në një numër vendesh të rajonit. Kjo situatë në Azinë Perëndimore tregon se të drejtat e njeriut për qeverinë e SH.B.A.-së janë thjesht një mjet kundër vendeve jo të lidhura, të pavarura nga Uashingtoni.