Порс тудей-Дифоъ аз мазлӯм аз умури ақлӣ ва фитрие аст, ки дар ривоёти исломӣ бар он таъкид шудааст.

Порс тудей- Мақоми зан дар Ислом, мақоми мунҳасир ба фард аст ва тавсиаҳои фаровонӣ барои эҳтиром ба занон шудааст.

Порс тудей- Эҳтиром ба ҳамсоягон таъсири зиёде бар зиндагии иҷтимоии афрод дорад, ки ин мавзӯъ ба далели густариши шаҳрнишинӣ ва сабки зиндагии шаҳрӣ, таваҷҷӯҳ ба ҳамсоягон ва ҳуқуқи онҳо аҳамияти бештарӣ пайдо кардааст.

Ҳазрати Оятуллоҳ Сайидмуҳаммад Саид Ҳаким, яке аз мақомҳои бузурги тақлид, даргузашт.

ҳабдаҳуми рабиъулаввал валодати дурдонаи хилқат, расули баракату раҳмат ва пайёмовари сулҳу растагорӣ ҳазрати Муҳамади Мустафо (саллаллоҳ алайҳи васаллам) аст.

Имрӯзҳо номи Муҳаммад (с) на танҳо бар сари забон ва дар синаи миллиардҳо мусалмон аст, балки равшанфикрони зиёде ҳам аз дину мазоҳиби дигар ва миллиятҳои гуногун бо мутолеа ва тааммул ба бузургии ӯ эътироф ва ба инсонияту хулқу рафтори ӯ дил бастаанд.

Ҷашни мелоди ҳазрати Муҳаммад (с) ба ду забони форсӣ ва шведӣ бо ҳузури мусалмонон фардо, 23-и обон дар Маркази исломии Имом Алӣ (а) дар Стокголм баргузор мешавад.

Маросими азодории солрӯзи реҳлати ҳазрати Муҳаммад (с), паёмбари гиромии ислом ва солрӯзи шаҳодати Имом Ҳасани муҷтабо (а), имоми дуввуми шиаёни ҷаҳон дар шаҳрҳои мухталифи Эрон бо ҳузури густурдаи азодорон баргузор шуд.

Ширкати ҳавопаймои миллии Покистон (PIA) тасмим гирифтааст, ки дар ҳамаи парвозҳои дохилӣ ва хориҷии худ ба ҷои пахши мусиқӣ, ашъори вижае дар мадҳи Паёмбари ислом (с) пахш кунад.

Дар солрӯзи шаҳодати панҷумин ситораи осмони имон, ҳидоят ва небераи бузургвори Расули Худо (с) ҳазрати имом Муҳаммад Боқир (а) ҷаҳони Ислом бавижаи Эрони исломӣ, якпорча сиёҳпӯш ва азодор аст.

Чаҳоршанбе, 17-уми рабеулаввал, шашуми декабр солрӯзи милоди босаодати охирин Паёмбари илоҳӣ, ҳазрати хатми мартабат Муҳаммади Мустафо (с) ва ҳазрати Имом Ҷаъфари Содиқ (а), аз набераҳои гиромии эшон аст.

Шӯрои уламои Маркази исломии Тоҷикистон бо судури ҳукме эълом кард, дар тамоми масоҷиди ин кишвар бояд аз милоди паёмбари Акрам (с) таҷлил шавад.

Дар шаби шаҳодати панҷумин ситораи осмони имон ва ҳидоят ва набераи бузургвори расули Худо (с) ҳазрати Имом Муҳаммад Боқир (а) ҷаҳони Ислом, ба вижа Эрони исломӣ якпорча сиёҳпӯш ва азодор аст.

Шанбе, 17-уми рабеулаввал ва 17-уми декабр солрӯзи мелоди босаодати охирин паёмбари илоҳӣ, ҳазрати хатми мартабат - Муҳаммад Мустафо (с) ва ҳазрати Имом Ҷаъфари Содиқ (а) аз наберагони гиромии эшон аст.

Душанбе, дувоздаҳуми моҳи рабиулаввал ба ривояте солрӯзи валодати ҳазрати Муҳаммад бин Абдуллоҳ (с), паёмбари гиромии Ислом ва оғози Ҳафтаи Ваҳдат аст.

Аввалин рӯз аз моҳи зилҳиҷҷа дар тақвими моҳи қамарӣ, солрузи издивоҷи ҳазрати Алӣ (а) бо ҳазрати Фотима (с), зеботарин, зулолтарин, шодтарин пайванди ҳастӣ дар ҷаҳони Ислом аст.

Маросими азодории реҳлати ҳазрати хатми мартабат, Муҳаммади Мустафо ( с ) ва шаҳодати карими аҳли байт, ҳазрати Имом Ҳасани Муҷтабо ( а )-набераи Паёмбар ( с ) дар маҳали сафорати Ҷумҳурии исломии Эрон дар Тоҷикистон баргузор гардид.

Пиёдаравии Арбаини ҳусайнӣ (а) дар Димишқ аз ҳарами ҳазрати Руқия (с.а) то ҳарами ҳазрати Зайнаб (с.а) баргузор шуд.

Ҳазрати Алиакбар (алайҳуссалом)-шаҳиди рашиди Карбало, фарзанди Имом Ҳусайн (а) буд, ки дар ҷанг алайҳи сипоҳи язидиён рашодат ва шуҷоати бисёре аз худ нишон дод ва сарафрозона ба шаҳодат расид.

Порс тудей- Ҳизбуллоҳи Лубнон дар баёнияе шаҳодати фармондеҳи кулли шохаи низомии ҷунбиши Ҳамос ва ҳамразмонашро ба миллати Фаластин ва муқовимати он табрик ва таслият гуфт.