Մեկնաբանություն- Իսրայելը շարունակում է իր ահաբեկչական մոտեցումը համաշխարհային տերությունների ու կազմակերպությունների լռության ներքո
Սիոնիստական ռեժիմը Գազայի հատվածի դեմ իր հարձակումների նոր փուլում օրակարգ է մտցրել դիմադրության հրամանատարների սպանությունը։
Գազայի հատվածի դեմ Սիոնիստական ռեժիմի հարձակումների նոր փուլը սկսվել է անցած ուրբաթ օրը։ Առաջին քայլով օրակարգում դրվեց «Իսլամական ջիհադի» ռազմական թև՝ Ղոդս բրիգադների հյուսիսային շրջանի հրամանատար Թիսիր ալ Ջաբարիի սպանությունը, և ահաբեկչական գործողության հետևանքով նահատակվեց պաղեստինցի այս հրամանատարը։ Շաբաթ երեկոյան ևս նահատակվել է հարավային Սարայա ալ- Ղուդս շրջանի հրամանատար Խալեդ Մանսուրը։ Իսլամական ջիհադի բարձրաստիճան հրամանատար Ահմեդ Մոդալալը նույնպես հայտնվել է Սիոնիստական ռեժիմի թիրախում, սակայն նրա սպանությունն անհաջող է անցել։ Այս հանցագործության մեջ նահատակվել է Ահմեդ Մադալալի որդին։
Այս իրադարձությունները ցույց են տալիս, որ Սիոնիստական ահաբեկչական ռեժիմը հատուկ այս պատերազմում կիրառել է ահաբեկչության մեթոդը։ Այս պատերազմում ահաբեկչության վրա կենտրոնանալու տարբեր պատճառներ կան, սակայն ամենագլխավոր պատճառն այն է, որ Սիոնիստական ռեժիմը հմուտ է ահաբեկչական գործողություններ իրականացնելու գործում: Այս ռեժիմը պետական ահաբեկչության վառ օրինակ է և ահաբեկչություն է իրականացնում օկուպացված տարածքներում, Պաղեստինում, Լիբանանում, Իրանի Իսլամական Հանրապետությունում և այլ երկրներում։ Իսրայելի ռազմական և հետախուզական ծառայությունները հատուկ ուսուցում են ստանում ահաբեկչության վերաբերյալ և ահաբեկչությունը դիտում են որպես օպերատիվ մեթոդ:
Ահաբեկչության կիրառման մյուս պատճառն այն է, որ Սիոնիստական ահաբեկչական ռեժիմը կարծում է, որ դիմադրության հրամանատարներին սպանելով՝ կխոչընդոտի այս ռեժիմի առջև, ինչպես նաև Արևմտյան Ասիայի անվտանգության կարգերում դիմադրության խմբերի դիրքերի ամրապնդման գործընթացին։ Անկասկած, Սիոնիստական ռեժիմի այս ընկալումը ճիշտ չէ, քանի որ այս ռեժիմը մինչ այժմ սպանել և նահատակել է դիմադրության առանցքի մեծ հրամանատարներին, սակայն դիմադրության առանցքը ոչ միայն կանգ չի առել, այլև ժամանակի ընթացքում ավելի է հզորացել, և այսօր այն հասել է ռազմական հզորության այնպիսի մակարդակի, որ օկուպացիոն ռեժիմի հանցագործություններին արձագանքելու կարողություն ունի։ Փաստորեն, հրամանատարների սպանությունը դիմադրությունն ուժեղացնելու գործոն է դարձել։
Այս առնչությամբ Պաղեստինի իսլամական դիմադրության շարժման (ՀԱՄԱՍ) խոսնակ Հազեմ Ղասեմն ասել է, որ օկուպացիոն ռեժիմը կարծում է, որ սպանելով դիմադրության առաջնորդներին՝ կարող է կասեցնել դիմադրության վերելքի ուղին պաղեստինյան հողում, սակայն փորձը ցույց է տվել, որ դիմադրությունն ավելի ու ավելի ուժեղ է դառնում իր առաջնորդների նահատակությամբ։ Ղասեմը հայտարարել է, որ քաջարի դիմադրությունը շարունակում է կատարել իր սուրբ պարտքը՝ ի պատասխան Պաղեստինի ժողովրդի և սրբավայրերի դեմ բռնազավթիչ ռեժիմի հանցագործությունների։
Մեկ այլ գործոն, որը ստիպում է Սիոնիստական ռեժիմին կենտրոնանալ դիմադրության հրամանատարների սպանության վրա, նախկինում ունեցած անհաջողություններն են մարտի դաշտում: Այս ձախողումները ստիպեցին Սիոնիստական ռեժիմին գալ այն եզրակացության, որ չի կարող երկարաժամկետ պատերազմների մեջ մտնել, քանի որ խիստ խոցելի է: Հետևաբար, այն փորձում է կրճատել պատերազմի տևողությունը՝ կենտրոնանալով ահաբեկչության վրա և ավելի քիչ վնասներ կրել։
Ահաբեկչության մեթոդի կիրառման մյուս կարևոր գործոնն այն է, որ մինչ այժմ ոչ մի կազմակերպություն կամ համաշխարհային տերություն քայլեր չի ձեռնարկել Սիոնիստական ռեժիմի ահաբեկչական հանցագործությունների դեմ։ Աջակցությամբ ուղեկցվող լռությունը կարևոր գործոն է ահաբեկչական հանցագործությունների շարունակման համար։ Արևմտյան ուժերը, հատկապես Ամերիկայի Միացյալ Նահանգները, աջակցում են Սիոնիստական ռեժիմի հանցագործություններին։ Թեև արաբական երկրները դատապարտել են Գազայի դեմ պատերազմը, սակայն Սիոնիստական ռեժիմի հետ հարաբերությունների կարգավորման ճանապարհով ընթանալը պատճառ է դարձել, որ այս ռեժիմը գործնականում անհանգստանալու պատճառ չունենա արաբական երկրների կողմից։ Ուստի Սիոնիստական ահաբեկչական ռեժիմը մտահոգված չէ իր հանցագործությունների համար պատժվելու հարցով:
