مصاحبه با حجت الاسلام والمسلمین سید عیسی حسینی مزاری رئیس خبرگزاری صدای افغان
تدابیر امنیتی برای برگزاری مراسم عزاداری امام حسین درکابل
رادیو پشتو برونمرزی
مصاحبه کننده : عاشق حسین طوری
مترجم : محسن لارابی
سوال :
جناب آقای سید عیسی حسینی مزاری چند سالی است که مجالس عزاداری امام حسین در افغانستان مورد حملات تروریستی قرار می گیرند و در این سالها صدها تن از عزاداران آقا ابا عبدا... الحسین به شهادت رسیده اند.امسال که در دهه اول محرم قرار داریم، وضعیت چگونه است؟ آیا احتمال تکرار وقوع حوادث تروریستی مانند سالهای گذشته وجود دارد یا تدابیر امنیتی صورت گرفته است؟
جواب :
یا سلام. اگرچه هرساله مردم عزادار سعی می کنند که در بحث تامین امنیت اهتمام جدی داشته باشند و امسال نیز ترتیبات امنیتی بیشتر شده و حکومت افغانستان نیز در صحنه ورود کرده با اقدام به توضیح سلاح در بین مسئولین و دست اندرکاران مساجد و حسینیه ها ، سعی دارند که نشان دهند که امسال در بحث امنیت بسیار جدی است ولی مردم هم نسبت به گذشته بیشتر وارد صحنه شده اند و با گرفتن اسلحه و اسیجاد پاسبانی ها در اطراف مساجد و حسینیه ها سعی دارند که از وقوع حملات تروریستی تکفیری جلوگیری کنند.البته جای شک نیست که مراسم محرم و سایر مناسبتهای مذهبی و تاریخی افغانستان همواره در معرض تجاوز و تهدید قرار داشته و مردم بخوبی می دانند که اصولا جنگ علیه محرم و برنامه های محرم و اهداف و پیامهای عاشورا است و این جنگ تازه هم شروع نشده و از سال 61 هجری که آغاز شد تا حالا ادامه دارد و اکنون در برابر مردم مسلمان افغانستان، نقاب ها بیشتر کنار رفته و چهره ها بیشتر عریان تر شده است.لذا مردم ما آمادگی هرگونه فداکاری و ایثارگری در این مسیر را دارند چون سالهای گذشته از زمان جهاد در عرصه بزرگداشت آیین عاشورا و برپایی شعائر اسلامی و همچنین مقابله با توطئه ها و دسیسه ها از هیچگونه تلاش و کوششی دریغ نخواهند کرد.
سوال :
شما به موضوع توزیع سلاح بین مردم را اشاره کردید چون برخی از اعضای مجلس سنای افغانستان این قضیه را مورد انتقاد قرار داده اند.ارزیابی شما چگونه است؟
جواب :
به نظز من جای انتقاد نباید باشد.حکومت افغانستان باید از ظرفیتهای مردمی در گذشته علیه تروریستها استفاده می کرد که متاسفانه در گذشته تا حدودی مورد غفلت واقع شده ولی امروز که حکومت افغانستان اقدام به این حرکت کرده، این کار باعث می شود که جریانها و مجموعه های مقاومت مردمی در کنار دولت و حکومت بیشتر از قبل قرار بگیرند و در راستای تامین امنیت مراسم و مجالس محرم انجام وظیفه کنند.من معتقدم که حکومت باید توجه بیشتر داشته باشد و از رویه را ادامه دهد و گروههای مقاومت از خود مردم در شهرها و ولایات در برابر ترویستها ایجاد کند تا اینکه خود مردم در راستای تامین امنیت ومبارزه با ترویسم ایفای نقش کنند.
سوال :
در واقع توزیع سلاح بین مردم از ضعف نیروهای دولتی نیست بلکه با توجه به شرایط حاد کشور و به تعبیری همکاری با نیروهای دولت است؟
جواب :
قطعا همینطور است و زیر نظر حاکمیت و با فرماندهی مسئولین امنیتی حاکمیت باید این کار صورت می گیرد که چنین چیزی هم به نظر می رسد.
سوال :
حملات ضد شیعی در افغانستان به آن شکل که در برخی کشورها مانند پاکستان رواج بوده، در این کشور نبوده. چه شد که این اتفاق در افغانستان نیز افتاد و چه عواملی دست به دست هم دادند که این اتفاقات در افغانستان هم بیفتد .چه عواملی دست به دست هم دادند تا این اتفاقات در افغانستان صورت گیرد کما اینکه تاکنون شیعه و سنی در افغانستان توانستند این قضیه را خنثی کنند؟
سوال :
بنده حالا هم حرکتها را صرفا حرکت علیه شیعه نمی دانم.چون شما می بینید که همزمان با انفجار یک مسجد یا حسینیه شیعه ، دهها انفجار دیگر علیه مردم اهل سنت اتفاق می افتد و آن تعدادی که از شیعیان ما ذبح و سر بریده شدند، به مراتب بسیار کمتر است از جنایاتی که گروههای تروریستی در بدخشان و قندور و سایر ولایات افغانستان علیه اهل سنت انجام داده اند.شما می دانید که هر روز در گوشه و کنار این کشور جنگها و حملات ترویستی وجود دارد و در برابر تروریستها همه مردم افغانستان قرار دارد و اینها تلاش دارند که در برابر انسانیت باشند بنابراین من معتقد نیستم که فعلا جنگ علیه شیعیان باشد. ولی دستهایی در کار است که از نظر روانی و تبلیغات رسانه ای،به این سمت و سو سوق دهند و نگرانی هایی را بین مردم افغانستان ایجاد کنند که گویا جنگ مذهبی در حال شکل گرفتن است.بنده هفته گذشته صحبتی داشتم که گفتم ممکن است در انتقام از حملاتی که علیه مسجد جوادیه در هرات و مسجد امام زمان در کابل شد، در یک حادثه دیگری یک مسجد اهل سنت مورد انفجار قرار دهند و آن را به گردن شیعیان بیندازند که البته این دور از ذهن نیست چون دستهایی در کار شده اند و فعالیتهایی را آغاز کرده اند.اما مردم افغانستان خیلی آگاه تر از طرح و برنامه استکبار جهانی است.در طول جهاد نیز اینها نتواستند که بین شیعه و سنی شکاف ایجاد کنند.در طول 17 سال اخیر نیز این آرزو را به گور بردند که بتوانند بین مردم شیعه و سنی اختلاف و شکاف ایجاد کنند.
سوال:
گروههای تکفیری وهابی که زاییده استکبار پیر،یعنی انگلیس است حتی از شیوه و فرمولهای همان ها استفاده می کنند ، با شیوه های مختلف سعی میکنند شیعه و سنی را با هم درگیر کنند.و اکنون کشورهای ترویج کننده وهابیت دارند اجازه و اسقبال دولت افغانستان دانشگاه و مراکز فرهنگی احداث ، سعی می کند که این تفکر را در افغانستان نهادینه کنند.اگر این اتفاق افتاد، آینده افغانستان را چگونه می بینید؟
جواب:
کشورهای حامی وهابیت از حالا نیست که در این رابطه کار کرده اند بخصوص عربستان که امروز محور حمایت از وهابیت و ستون مقاوم ترویج و تبلیغ وهابیت و حامی مالی و تسلیحاتی وهابیت است، اینها از زمان جهاد در عرصه افغانستان ورود پیدا کرده اند که سعی داشتند که حرکت برخی گروههای جهادی را هم رنگ و بوی وهابیت بدهند که شاهد بودیم هیچ کاری نتوانستند انجام دهند.در طول این سالها عربستانی ها هم کار کردند بخصوص در سالهای اخیر این حرکات جدی تر شده و قصد تاسیس مرکز بزرگ دانشگاهی در کابل و ننگرهار را دارند و مهمتر از اینها فعلا دربرخی از ولایات افغانستان آموزشهای کودکان است که به بهانه مراکز آموزش قرآنی را دست گرفتند و هزاران طفل معصوم افغان در کوچه پس کوچه های شهرها و ولایات افغانستان در اختیار عوامل وهابیت است که نه تنها این مراکز از خانواده ها پول نمی گیرند، بلکه به خانواده های آنان و خود فرزندان هم پول می دهند.نگرانی هایی هم در سطح مردم بوجود آورده اند حتی علمای اهل سنت از این حرکت عربستانی ها واقعا نگران هستند.بنده در سفری که به ولایت بلخ و قندهار و غزنی و هرات داشتم ،علمای ما نگرانی دارند ولی من معتقدم مردم و علمای شیعه و سنی افغانستان آگاهی کامل از این حرکنها دارند و امیدوارم که با آگاهی و همکاری مشترک، بتوانند این توطئه ها را خنثی کنند و ما در آینده شاهد شرایطی نباشیم که در عراق و سوریه صورت گرفت .
سوال:
برخی رهبران جهادی افغانستان که پس از سالها به افغانستان بازگشتند نیز خیلی سعی می کنند که مسایل مذهبی دامن بزنند.نظر جنابعالی در این مورد چیست ؟
جواب:
بنده متوجه هستم که در افغانستان و بخصوص در کابل، متاسفانه برخی شخصیتها ابراز نظرات جنجالی می کنند که این ابراز نظرات جنجالی ناشی از ضعف شخصیت و تهی بودن آنهاست وگرنه اینها اگر اهل عمل باشند و نیرو داشته باشند، نیازی به این همه جنجال و ایجاد تشویش های فکری نیست.برخی از شخصیتهای ما می بینند که جایگاه آنچنانی در افغانستان ندارند که اقدام به کار ریشه ای بکنند و برای آینده خود و جریانش فضای مثبتی را ایجاد کنند و برای اینکه نظرات آنها چند روزی روی آنتن رسانه ها باشد و توجه برخی حامیان مالی را جلب کنند ، جنجال رسانه ای می کنند و دست به نظراتی می زنند که نه تنها معقول به نظر نمی رسد بلکه بسیار کودکانه است.