Pars Today

Hamid Nouri, një shtetas iranian i ndaluar nga qeveria suedeze, tha në seancën e fundit të Gjykatës së Apelit deklaroi: “Sapo protestova, më zhveshën lakuriq dhe më rrahën në mënyrën më të keqe të mundshme, nuk do të protestoj më! Edhe sot më thanë hesht!"

Agjencia e lajmeve Fars njoftoi se mbrëmjen e sotme, e mërkurë, 8 nëntor 2023, u mbajt seanca e fundit e gjykatës së apelit të Hamid Nouri, një shtetas iranian i arrestuar dhe burgosur në Suedi për akuzën e pretenduar të pjesëmarrjes në ngjarjet e vitit 1988.

Hamid Nouri u dënua me burgim të përjetshëm në gjykatën fillestare. Paditësit kundër tij janë ish-anëtarë dhe anëtarë aktualë të grupit terrorist MEK. Hamid Nouri u lejua të flasë në këtë seancë gjyqësore pas katër vitesh dhe fjalët e tij ishin si më poshtë:

"Në emër të Zotit. Hamid dhe Mexhid, të gjithë ata që e dëgjojnë zërin tim, ju përshëndes, falënderoj avokatët dhe familjen time. Shumë presin të shohin se çfarë do të them dhe do të bëj në seancën përfundimtare të Gjykatës së Apelit. Sot ishte shumë interesante dhe e jashtëzakonshme. Ndoshta askush nuk i kushtoi vëmendje faktit që sot është 8 nëntor 2023, pikërisht katër vjet më parë në këtë ditë, deri në mesnatë po bëja pazar për personin që më mashtroi për të ardhur në Suedi dhe po përgatisja porositë që ai kishte dhënë. Personi që më ftoi në Suedi më kishte përgatitur kushte të tilla një muaj para se të vija në Suedi për të më futur në kurth dhe për të më vënë në një situatë të tillë. Çfarë po mendoja unë dhe çfarë po mendonte ai dhe ekipi i tij! Unë nuk jam i mërzitur për këtë.

Gjatë këtyre katër viteve kam vuajtur shumë mundime dhe vështirësi, gjatë këtyre katër viteve në izolim kam qenë dhe jam në kushtet më të këqija dhe më të vështira mendore dhe fizike. Por këto katër vite ishin edhe periudha më e mirë e jetës sime dhe këtë e pranoj. Në këto katër vite kam bërë llogari me Zotin tim dhe deri diku e kam zero llogarinë time. Kjo ishte hyrja e fjalimit tim.

Zoti gjykatës, këtë po e mendoja para arrestimit, nëse janë dy persona, njëri kërkon të mashtrojë tjetrin dhe njëri mashtrohet, atëherë i pata thënë vetes: "Hamid Nouri, cili prej tyre je i gatshëm të bëheni?" Thashë me vete Hamid Nouri, më mirë të mashtrosh se të mashtrosh e të mashtrosh dikë, dhe me këtë thjeshtësi e ndershmëri më mjafton dhe që jam mashtruar dhe nuk e kam problem.

Jam i sigurt se brezat e ardhshëm do të flasin, do të shkruajnë artikuj dhe do të bëjnë filme për këtë çështje.

Zoti gjykatës, gjatë këtyre katër viteve kur isha i burgosur në izolim, kundër meje folën të gjitha mediat antirevolucionare iraniane, brenda dhe jashtë Iranit. Ata bënin filma, bënin dokumentarë, bënin intervista, shkruanin artikuj, por unë Hamid Nouri nuk kisha mundësi t'u përgjigjem të gjitha këtyre gënjeshtrave dhe falsifikimeve duke qenë i burgosur në izolim. Kjo ishte një kohë e vështirë që kam kaluar.

Gjatë këtyre katër viteve, unë reflektova dhe isha me veten time, dhe thuajse i bëra të gjitha llogaritë që kisha para Zotit të madhëruar. Më mjaftojnë këto katër vite dhe do të jem i kënaqur nëse më lironi.

Zoti gjykatës, numërova shumë momente derisa të erdhi një ditë e tillë si kjo. Dje më thanë se mund të flasësh në këtë seancë gjyqësore, nuk kam fjetur mbrëmë deri në mëngjes dhe kam përgatitur shumë materiale që të mund të flas për çështje të ndryshme, kam mësuar përmendësh ajete nga Kur'ani, kam përgatitur një poezi dhe proverb të bukur iranian, por sot më thanë të mos flas ashtu sikur nuk ke folur për katër vjet.

Ka shumë gjëra në zemrën time dhe nuk ka më vend t'i shpreh ato tani. Nëse ka mundësi dhe Zoti më lejon të jetoj, unë do të mbaj përgjegjësi për këto katër vite dhe do t'i përgjigjem të gjitha akuzave që janë bërë për mua dhe familjen time.

Zoti gjykatës, ju falënderoj që më lejuat të flas në seancën e fundit të gjykatës. Të gjitha shkrimet e mia do t'i ruaj si kujtim dhe pasi të jem i lirë do të botoj atë që kisha përgatitur të flasë për këtë ditë.

Më dërguan mesazh mua që "Hamid Nouri heshtë!"

Zoti gjykatës unë jam dëgjues i mirë dhe u thashë "si urdhëroni!"

Unë do të them fjalën time të fundit dhe do të përfundoj. Sot do të jetë një ditë kujtimi.

Arsyeja më e rëndësishme pse desha të flas në këtë seancë gjyqësore ishte se të gjitha kontaktet me familjen time janë ndërprerë prej disa kohësh dhe u ndërprenë plotësisht edhe ato kontakte shumë të kufizuara që kisha me familjen time.

Unë, Hamid Nouri, kalova katër vjet në robëri dhe në izolim dhe kufizime të shumta e të tmerrshme, disa i thashë e disa nuk i thashë, sepse do të shqetësohej familja ime. Tani nuk dua ta prish këtë mbledhje të mirë.

Më lejohet të flas me gruan time në telefon vetëm një herë në javë. Tani nuk më lënë të flas me djalin, vajzën, vëllezërit e motrat dhe nënën time 82-vjeçare.

Zoti gjykatës, unë kam respektuar ligjet dhe sistemin gjyqësor të vendit tuaj. Gjatë këtyre katër viteve kam protestuar vetëm një herë, pasi katër persona më kanë zhveshur dhe më kanë rrahur në mënyrën më të keqe, nuk kam protestuar më pas dhe nuk do të bëj.

Zoti gjykatës më sollën në këtë seancë përfundimtare me rroba burgu, ishte plan që unë të reagoja, kam shumë veshje personale, më thanë se "kanë humbur rrobat tuaja"!

Zoti gjykatës, pse desha të flas sot? Sepse doja të thoja që më është ndërprerë marrëdhënia me familjen time dhe e gjithë familja e Nuriut, miqtë dhe kolegët dhe... të gjithë e dëgjojnë këtë gjykatë, doja t'u jepja atyre këtë mesazh për t'i thënë nënës sime të dashur, vëllezërve dhe motrave të mia të dashura se jam shëndosh, i gëzuar, i lumtur dhe i buzëqeshur. Përshëndes vëllezërit e mi dhe u them të mos shqetësohen për mua.

Unë kam mbaruar së foluri, Zoti më ruajt mua, familjen time të dashur dhe njerëzit e dashur të vendit tim, qofshin ata në Iran apo ata që janë jashtë vendit, jo numrin e kufizuar të njerëzve që janë kundër revolucionit dhe sistemit, uroj për këta njerëz që të kthehen në revolucion

Hamid Nouri, Gjykata e Apelit e qytetit Sthelkam të mërkurën 17 Aban 1402, që korrespondon me 8 Nëntor 2023