Korrik 27, 2020 09:28 CET

Në këtë emision do të komentojmë ajetet 16-20 të sures Gafir.

Bismillah Al-Rahman Al-Rahim

Me përshëndetje për shpirtin e pastër të Profetit të nderuar të Islamit, hazretin Muhamed (s.a.v.s), të nderuar dëgjues ju ftojmë të njiheni me një tjetër emision të programit " Rruga drejt së vërtetës", ku do të njihemi me komentimin e një tjetër pjese të Kuranit Famëlartë.

Tani le të dëgjojmë ajetet 16-17 të sures Gafir:

«یَوْمَ هُم بَارِزُونَ  لَا یَخْفَى عَلَى اللَّـهِ مِنْهُمْ شَیْءٌ  لِّمَنِ الْمُلْکُ الْیَوْمَ  لِلَّـهِ الْوَاحِدِ الْقَهَّارِ»

16. Ditës kur ata do të dalin (prej varrezave) në shesh, e All-llahut nuk mund t’i fshihet asnjë gjë e tyre. I kujt është pushteti sot? (bëhet pyetja). I All-llahut, i Atij që është një, i fuqiplotit (është përgjigjja)! 

«الْیَوْمَ تُجْزَى کُلُّ نَفْسٍ بِمَا کَسَبَتْ  لَا ظُلْمَ الْیَوْمَ  إِنَّ اللَّـهَ سَرِیعُ الْحِسَابِ»

17. Sot shpërblehet secili njeri me atë që ka vepruar. Sot nuk ka padrejtësi, All-llahu llogarit shpejt. 

Në ajetin e fundit të emisionit të mëparshëm, u përmend se Zoti paralajmëroi njerëzimin përmes librave dhe profetëve për ditën e kiametit. Këto ajete përshkruajnë karakteristikat e ditës së kiametit dhe thonë: Në atë ditë perdet do të hiqen dhe gjithçka do të zbulohet. Dosjet do të hapen dhe do të shfaqet brendësia e njerëzve. Kështu që asgjë nuk do të mbetet sekrete. Nuk ka asgjë të fshehtë për Zotin në botë. Sidoqoftë, njerëzit mendojnë se mund t'i mbajnë gjërat sekrete nga Zoti, por pas kiametit ata zbulojnë se me të vërtetë asgjë nuk mund t’i fshihet Zotit dhe e gjithë vepra e tyre është regjistruar me kujdes. Në ringjallje, qeniet njerëzore, me tërë qenien e tyre, paraqiten në fazën e madhe të ringjalljes dhe asgjë nuk mbetet pa u ringjallë. Kjo skenë është kaq e çuditshme dhe e frikshme! Në atë ditë sovraniteti absolut i takon Zotit. Sigurisht, Zoti gjithashtu po sundon në të gjithë botën, por ky sundim shfaqet qartazi në një ringjallje. Atje nuk ka asnjë shenjë të sundimit të pushtetarëve tiranas. Në ringjallje, sundimi i Zotit është në atë formë saqë njerëzit nuk mund të kontrollojnë as organet dhe gjymtyrët e trupit të tyre. Prandaj, sa herë që Zoti dëshiron, duart dhe këmbët dhe pjesët e tjera të trupit të njeriut dëshmojnë kundër vetë njeriut. Ajo ditë është dita e ndëshkimit dhe shpërblimit dhe të gjithë do të shohin arritjet e tyre. Në fakt, mendimet dhe veprimet tona në botë kanë një efekt të tillë në shpirtrat dhe trupat tanë saqë ata do të mbeten deri në ringjallje, e cila është baza e dita e gjykimit. Në botë ka shumë shtypje dhe njerëzit shtypin njëri-tjetrin për hir të gëzimit më të madh. Por në ringjallje, askush nuk është në gjendje të shtypë një tjetër, sepse sovraniteti absolut i përket vetëm Zotit dhe Zoti nuk i shtyp shërbëtorët e Tij. Përkundrazi, të gjithë ndëshkohen ose shpërblehen për veprimet e tyre dhe kjo bëhet shumë shpejt. Për dallim nga gjykatat laike, të cilat ndonjëherë kërkojnë disa muaj ose vite kohë për të dhënë një aktgjykim, dita e gjykimit, ku shërbëtorët japin llogari mbahet shumë shpejt dhe verdikti gjithashtu përcaktohet shpejt. Kjo do të thotë se në ditën e gjykimit, gabuesve nuk do tu jepet ndonjë afat.

Nga këto ajete mësojmë se:

  1. Mos supozoni se diçka mund të fshihet Zotit, sepse në ringjallje, të gjitha sekretet zbulohen dhe nuk ka vend për fshehje ose mohime.
  2. Askush nuk përjashtohet nga dhënia e llogarisë në ditën e kiametit. Baza e ndëshkimit dhe shpërblimit hyjnor është puna jonë në botë, jo dëshirat tona të pavend, ose marrëdhëniet dhe varësitë tona, etj.
  3. Megjithëse Zoti është fuqia e padiskutueshme në univers dhe është unike dhe e pakrahasueshme në sundimin e botës, ai nuk shtyp askënd.

Tani le të dëgjojmë ajetet 18-20 të sures Gafir:

«وَأَنذِرْهُمْ یَوْمَ الْآزِفَةِ إِذِ الْقُلُوبُ لَدَى الْحَنَاجِرِ کَاظِمِینَ مَا لِلظَّالِمِینَ مِنْ حَمِیمٍ وَلَا شَفِیعٍ یُطَاعُ»

18. ti tërhiqu atyre vërejtjen për ditën e kiametit, kur zemrat, të mllefosur arrijnë në fyt. Për zullumqarët nuk ka as mik e as ndërmjetësues që i shkon fjala. 

«یَعْلَمُ خَائِنَةَ الْأَعْیُنِ وَمَا تُخْفِی الصُّدُورُ»

19. Ai di për shikimin me cep të syve, e edhe për atë që e fshehin në zemra. 

«وَاللَّـهُ یَقْضِی بِالْحَقِّ  وَالَّذِینَ یَدْعُونَ مِن دُونِهِ لَا یَقْضُونَ بِشَیْءٍ  إِنَّ اللَّـهَ هُوَ السَّمِیعُ الْبَصِیرُ»

20. All-llahu gjykon me drejtësi, ndërsa ata që adhuronin tjetër po Atij, ata nuk kanë në dorë të gjykojnë asgjë. All-llahu është Ai që dëgjon dhe sheh.

Në vazhdim mbi përshkrimin e Ditës së Gjykimit thuhet: Mos mendoni se Dita e Gjykimit është larg dhe për këtë keni kohë për të bërë gjithçka që dëshironi të bëni; dijeni që Dita e Gjykimit është afër dhe ju duhet të përgjigjeni për të gjitha veprat tuaja. Dita e Gjykimit është dita kur frika dhe tronditja arrijnë në buzët e njeriut dhe zemra e tij shpërthen nga ankthi dhe dëshiron të dalë nga fyti i tij. Ky interpretim nënvizon lartësinë e vështirësive dhe presionit në Ditën e Gjykimit. Po, nga frika e skandalizimit në mesin njerëzve dhe nga frika e llogaritjes dhe ndëshkimit të saktë nga Zoti, qeniet njerëzore janë aq të irrituar saqë nuk mund të përshkruhen me asnjë fjalë. Brenda janë plot trishtim, por gjuha e tyre është e mbyllur dhe nuk kanë mundësi që të flasin dhe të ndihen pak më të qetë. Sepse atje është vendi i drejtësisë së Perëndisë dhe nuk ka vend për britma dhe klithma. Në një situatë të tillë të vështirë saqë dikush që shpreson të ndihmojë miqtë dhe të afërmit e tij me ndikim, Kurani thotë: Nuk ka asnjë mik apo ndërmjetës që mund t’iu ndihmojë në këtë situatë dhe të paktën t’iu qetësojë. Sepse të gjithë janë të përfshirë në veprimet e tyre dhe askush nuk mund të bëjë asgjë për tjetrin. Ajetet në vazhdim i referohen njohurisë së gjerë të Zotit dhe thonë: Aty ku të tjerët nuk e kuptojnë shikimin tuaj dhe ju duke menduar gabim kujtonit se askush nuk po ju sheh, Zoti ishte atje dhe dinte tradhtinë e syve tuaj. Ai ishte i vetëdijshëm për qenien tënde të brendshme dhe njihte qëllimin dhe motivin tënd të papastër. Tradhtia e syrit, natyrisht, mund të jetë në shumë forma. Të shikosh femra jo të lejuara ose të tallesh me të tjerët është një shembull tradhtie. Padyshim, nëse dikush beson se ekziston një gjykim dhe llogaritje e saktë në ringjallje, ku madje edhe sytë dhe mendimet dhe motivet e tij do të llogariten, në jetë do të vijë shkalla më e lartë e devotshmërisë dhe e vërtetës. Po, Zoti, që njeh lëvizjet e fshehta të syve dhe sekretet brenda trupit, do të gjykojë njerëzit në ringjallje dhe Ai është gjykatësi i së drejtës dhe ai nuk gjykon përveç asaj që është drejtë. Por përveç Atij, të tjerë që nuk ka njohuri dhe dije të tilla, nuk mund të gjykojnë siç duhet dhe nëse e bëjnë, ai person mund të bëjë shtypje dhe padrejtësi.

Nga këto ajete mësojmë se:

  1. Porta e ringjalljes, e cila është vdekja, është shumë afër. Mos e mendoni se do të ndodhë vonë, por përgatituni për të.
  2. Stresi dhe ankthi nga dita e Gjykimit nga njëra anë dhe trishtimi mbi veprimet e së kaluarës nga ana tjetër e vendosin njeriun mëkatar në një rreth shumë të vështirë, por ai nuk është as i aftë të bërtasë ose të shprehet.
  3. Gjykimi është dita kur mëkatarët mbeten vetëm. Miqtë dhe njerëzit me influencë nuk mund të bëjnë asgjë për mëkatarët dhe askush nuk mendon për tjetrin.
  4. Të besuarit se Zoti është i njohur për mendimet dhe motivet tona të brendshme, e mban njeriun nga mëkati dhe keq-bërja dhe ky është faktori më i mirë në kontrollin e sjelljes së tij.

Me përfundimin e këtij emisioni, ju të nderuar dëgjues iu lëmë nën përkujdesjen e Zotit të Madhërishëm dhe Fuqiplotë. Jemi në pritje të propozimeve dhe mendimeve tuaja deri në emisionin e ardhshëm.

 

Tags