Pars Today

Një shënim i shkruar nga Shahrazad Ahmadi është publikuar në faqen e revistës amerikane Hill, në të cilin është bërë përpjekje që situata politike në Iran pas aksidentit të helikopterit të presidentit të Iranit të cilësohet si kritike.

Ky shënim me titull " Zgjedhjet në Iran mund të krijojnë një tjetër grusht shteti ushtarak"  u publikua në faqen e revistës amerikane Hill. Autorja, Shahrazad Ahmadi, është asistent profesor në Universitetin e historisë St. Thomas, e specializuar në historinë e Iranit dhe Irakut. Ajo është me origjinë iraniane dhe i shërben qeverisë amerikane kundër Iranit. Në këtë raport nga Pars Today, po i hedhim një sy disa pretendimeve të autorit të këtij shënimi dhe botimit amerikan The Hill. Ky shënim fillon mbi bazën e një supozimi të çuditshëm dhe mbi bazën e tij vazhdon deri në fund. Në artikull vihet në dyshim stabiliteti i Republikës Islamike. Shkrimtari i këtij shënimi kujton se nëse përdor fjalën "dyshim", supozimi i paprovuar i mësipërm do të vërtetohet. Gjithsesi, të gjitha provat dhe të dhënat tregojnë se kalimi i pushtetit nga qeveria e mëparshme tek qeveria aktuale po ecën sipas planit dhe natyrisht bazuar në kushtetutën e Republikës Islamike të Iranit, e cila është miratuar disa dekada më parë. Në një vend tjetër të tekstit thuhet se në Republikën Islamike kanë ndodhur ndryshime të papritura. Ndërsa autori pretendon se në Republikën Islamike kanë ndodhur ndryshime të papritura, arsyeja e këtij pretendimi është konkurrenca e figurave pro regjimit për postin e presidentit. Sepse tani figura pro regjimit po konkurrojnë për rolin e presidentit. Shkrimtari i shënimit në faqen e Hill ndoshta ka harruar se rivalët elektoralë në çdo sistem politik janë njerëz që kanë pranuar strukturën politike të atij vendi dhe konkurrojnë sipas kushtetutës së atij vendi. Konkurrenca që zhvillohet në shumë vende të botës është e fortë dhe madje e tensionuar dhe kjo rrjedhë në asnjë sistem politik nuk mund të tregojë në asnjë mënyrë se situata është urgjente dhe alarmante. Në një pjesë tjetër të shënimit të Shahrazad Ahmadi, autore e revistës Hill, personalitetet iraniane që u vranë dhe u martirizuan nga SHBA dhe regjimi sionist i cilëson si viktima të Republikës Islamike dhe nuk përmend përfshirjen e regjimit izraelit dhe SHBA-së në këto krime. Ky lloj qëndrimi i një autori ndaj një sistemi politik legjitim tregon paragjykimin dhe keqdashjen e shkrimtarit dhe faqes së internetit që ka publikuar këtë shënim. Dëshmorët e gjeneralmajor Haj Kasem Sulejmani, komandant i Forcave Kods, gjeneral brigade Mohammad Reza Zahedi dhe gjeneral brigade Mohammad Hadi Haji Rahimi këshilltarë ushtarakë iranianë në Siri, si dhe Sejed Ebrahim Raisi, presidenti i tetë i Republikës së Iranit, janë emrat e përmendur në këtë tekst të njëanshëm. Më tej pretendohet se ka mbetur vetëm një anëtar kyç që mund të mbahet nga të gjithë dhe ai është udhëheqësi i Iranit, Sejed Ali Khamenei.  Dikush duhet të pyesë autorin e shënimit të faqes Hill, si mund ta mbajnë të gjithë udhëheqësin, kur i vetmi anëtar kyç i mbetur është ai? Gjithashtu, mund të shtrohet pyetja, si është e mundur që këtë komandantë ushtarakë iranianë janë të vetmit dhe pjesa tjetër e komandantëve ushtarakë iranianë nuk janë anëtarë kryesorë të mbetur të strukturës politike iraniane? Gjithashtu, autorja e shënimit pretendon në një parashikim fëminor se pas liderit aktual të Republikës Islamike, djali i tij Sejed Mojtaba Khamenei do të bëhet lider i Iranit. Një pretendim i pamundur, që i bën iranianët të qeshin me vorbullën e gatuar dhe tregon injorancën e lartë të autorit për strukturën e përzgjedhjes së lidershipit në Iran dhe mungesën e pozitës politike të familjes së liderit të revolucionit islamik. Në fund të këtij shënimi, duke krahasuar varrimin e Sejed Ibrahim Raisi dhe varrimin e gjeneral Sulejmanit, i cili u bë 5 vjet më parë, thuhet se në këtë ceremoni morën pjesë më pak njerëz dhe sipas autorit, kjo tregon se kapitali shoqëruar i Republikës Islamike është ulur. Ndërkohë, në disa qytete si në Mashhad, ceremonia e varrimit të Ajatollah Raisi ishte e mbushur me më shumë njerëz sesa varrimi i gjeneral Sulejmanit. Së fundi, ky shënim nuk është gjë tjetër veçse një analizë e paramenduar, një shënim i bazuar në ato çka shkrimtarja ka dëgjuar vetë dhe tek dëshirat dhe iluzionet e një lëvizjeje ekstremiste anti-iraniane amerikane që nuk ka një perceptim të saktë mbi ngjarjet brenda Iranit. Një shënim që në asnjë klauzolë nuk mbështetet në fakte apo dokumente dhe është thjesht një mjet për të treguar urrejtjen e autorit dhe të revistës Hill kundër Republikës Islamike të Iranit.   Duhet theksuar se grushti ushtarak i vitit 1953 në Iran, i cili njihet si grushti i 28 Mordadit dhe u bë nga Shtetet e Bashkuara dhe Anglia, çoi në përmbysjen e kryeministrit të zgjedhur Mohammad Mossadegh. Ai grusht shteti u bë duke përdorur elementë me ndikim në ushtrinë iraniane, me qëllim që në Iran të qëndrojë një qeveri mbretërore e varur nga Perëndimi që ishte qeveria e Shahut Mohammad Reza Pahlavi.